De Silly, Double Enghien Brune

[Dreamer]

zaw. alk. 8,0%, but. 0,33 l
dostępne w sklepie na Pomorskiej (Łódź)

Wspaniałe, nieznane szerzej piwa z niewielkiego, rzemieślniczego browaru w Silly trafiły do kraju staraniem hurtowni Belgium's Best. Piwa z Silly, pomimo że powstają w cieniu wielkich sław belgijskiego piwowarstwa zdecydowanie wyróżniają się doskonałym połączeniem słodkiej wanilii i owoców z mocną dawką chmielu. W tym duchu utrzymane jest jasne piwo Blonde, takie też jest aktualnie testowane Brune:
kolor - bursztynowy (na ogół piwa typu "brune" są ciemniejsze), pełna klarowność;
piana - pulchna, śmietanowa czapa imponująco długo utrzymuje się na piwie; wspaniały widok;
nasycenie - wysokie;
zapach - bogactwo kwaskowych owoców (wiśnie, winogrono) w słodkawej, waniliowej otoczce; coś wspaniałego;
smak - niepowtarzalny, właściwie nie spotkany w żadnym innym belgu (choć niemal o każdym z nich można tak powiedzieć ): słodkawa waniliowa nuta ściera się z mocną chmielową goryczką; tłem tego starcia jest niezwykle bogata paleta owocowa, w której znajdziemy wszystko - i kwaskowe wiśnie, i aromatyczne winogrona, i słodkie rodzynki; wszystko to "owinięte" jest obowiązkowymi belgijskimi drożdżami (tu w wersji umiarkowanej), korzennymi przyprawami i głębokim karmelowym słodem. Palce lizać. Lekki posmak alkoholowy tylko potęguje treściwość doznań.

[franekf]

Parametry oraz wygląd opakowania jak u Dreamera'a.
Zdziwił mnie nieco kolor piwa - jak na brune jest bardzo jasne. Przy tym jest całkowicie klarowne.
Piana niestety niezbyt imponująca - być może nie do końca trafiłem z temperaturą.
Nasycenie u mnie o dziwo skromne - może to przyczyna słabszej piany.
Smak natomiast wspaniały - początek nieco słodki, ja wyczułem wanilię, rodzynki i nieco czekolady. Zaraz po początkowej słodkości pojawia się mocna chmielowa goryczka która sprawia, że piwo nie jest monotonne. Bardzo ciekawy wyrób, jeden z ciekawszych brunów, jakie piłem.

[e-prezes]

U mnie ciut ciemniejsze niż na zdjęciu Dreamera, prawie klarowne i z drobinkami zawieszonymi w piwie. W smaku ostre, "pieprzne" z posmakiem ziół. W zapachu herbatnikowe. Dość dziwna, albo raczej bardzo dziwna mieszanka aromatyczno-smakowa. Brakuje mi tylko w tym piwie gęstości. Przy 8% alk. nie czuć go, ale też brak słodyczy i pewnie stąd te ostre akcenty.
Kiedyś jeszcze spróbuje, ale z lepszą datą przydatności (bez farfocli).

[toto]

Etykieta i parametry jak we wcześniejszych postach.
Kolor bursztynowo-pomarańczowy, zdecydowanie nie "Brune".
Piana bardzo obfita, średnioziarnista, bardzo trwała, trochę oblepiająca szkło.
Zapach owocowy, z nutami słodu i alkoholu.
Smak lekko owocowo-kwaskowy, z nutami palonymi, wyczuwalny w tle alkohol.
Nasycenie: mnóstwo bąbelków, ale nie zapycha.
Piwo z osadem drożdżowym na dnie butelki (trwałość do maja 2011 r.), więc pewnie refermentowane w butli. Na kontrze pokazany pokal, w jakim należy pić piwo i przekreślona szklanka. Sprawia wrażenie dość lekkiego (może z powodu wysokiego nasycenia).
Warte spróbowania.
Kupione w Almie w Krakowie (Galeria Kazimierz) za 6,90 zł/0,33 l.

[Oskaliber]

Kolor: Miedziany, opalizujący.
Piana: Kremowa, obfita, dosyć gęsta, średnio trwała. Opada do kożucha oblepiając szkło.
Zapach: Chleb razowy, karmel, suszone śliwki i inne owoce, lekka fenolowa nuta pieprzowa.
Smak: Treściwość średnio niska. Jest dosyć słodko, karmelowo, owocowo, suszone śliwki, chleb razowy. Goryczka średnio niska. Piwo jest cały czas dosyć słodkie, aż po sam finisz.
Wysycenie: Niskie.
Ogółem: Do wypicia, ale żadna rewelacja. Zdecydowanie zbyt słodkie mimo dosyć niskiej treściwości.