Tweet
styl: imperial stout
alk. 9,0%
Kopi Luwak pomału staje się dyżurną kawą craftowych piwowarów. Nic dziwnego, jej ograniczona ilość i wysoka cena podnosi prestiż piwa, osobliwe pochodzenie wabi "hipsterkę", a tajemnicza nazwa działa jak magnes. Dziwnym zrządzeniem losu kawa ta upodobała sobie towarzystwo imperialnych stoutów (może to zasługa De Molena?), i oto kolejny przykład - browar Summer Wine. Obok kawy Kopi Luwak, browar wykorzystał jeszcze kilka innych odmian, które wraz z laskami wanilii, trafiły do kotła na ostatnim etapie gotowania. W zasypie znalazło się miejsce dla ośmiu słodów, a do nachmielenia użyto mieszanki chmieli brytyjskich i amerykańskich. Piwo jest na rynku od ponad trzech lat, występuje też w wersjach dojrzewających w beczkach po szkockiej whisky. Tu wersja podstawowa.
BARWA: ciemnobrunatna, nieprzejrzysta
ZAPACH: oczywiście kawa - mocna, intensywna, esencjonalna, jak aromat ziaren zgniecionych przed momentem; co więcej, kawowość ma charakter bardzo ostry, pikantny, szorstki i mocno palony; spod kawy wydostają się delikatne, słodkie nuty waniliowe
SMAK: ostra, pikantna i wyraziście palona kawowość stanowi oczywiście nutę przewodnią bukietu, ale - ku mojemu zaskoczeniu - paleta smaków jest tak złożona, że daleko temu piwu do ulepkowatego, kawowego eliksiru; przede wszystkim kawowości towarzyszy przez cały czas pyszna, świeża owocowa kwaskowość (jeżyny, jagody) łagodząca kawową esencję, a nad całością unosi się dość intensywna, słodka nuta waniliowa niezwykle sugestywnie kojarząca się z aromatem beczki po burbonie; w efekcie dużo tu smaków słodko-kwaśnych, a całość, pomimo mocnej paloności, jest bardzo świeża, lekka i kompletnie pozbawiona nut alkoholowych - pyszna, choć kompletnie nie w typie gęstego, olejowego RISa
alk. 9,0%
Kopi Luwak pomału staje się dyżurną kawą craftowych piwowarów. Nic dziwnego, jej ograniczona ilość i wysoka cena podnosi prestiż piwa, osobliwe pochodzenie wabi "hipsterkę", a tajemnicza nazwa działa jak magnes. Dziwnym zrządzeniem losu kawa ta upodobała sobie towarzystwo imperialnych stoutów (może to zasługa De Molena?), i oto kolejny przykład - browar Summer Wine. Obok kawy Kopi Luwak, browar wykorzystał jeszcze kilka innych odmian, które wraz z laskami wanilii, trafiły do kotła na ostatnim etapie gotowania. W zasypie znalazło się miejsce dla ośmiu słodów, a do nachmielenia użyto mieszanki chmieli brytyjskich i amerykańskich. Piwo jest na rynku od ponad trzech lat, występuje też w wersjach dojrzewających w beczkach po szkockiej whisky. Tu wersja podstawowa.
BARWA: ciemnobrunatna, nieprzejrzysta
ZAPACH: oczywiście kawa - mocna, intensywna, esencjonalna, jak aromat ziaren zgniecionych przed momentem; co więcej, kawowość ma charakter bardzo ostry, pikantny, szorstki i mocno palony; spod kawy wydostają się delikatne, słodkie nuty waniliowe
SMAK: ostra, pikantna i wyraziście palona kawowość stanowi oczywiście nutę przewodnią bukietu, ale - ku mojemu zaskoczeniu - paleta smaków jest tak złożona, że daleko temu piwu do ulepkowatego, kawowego eliksiru; przede wszystkim kawowości towarzyszy przez cały czas pyszna, świeża owocowa kwaskowość (jeżyny, jagody) łagodząca kawową esencję, a nad całością unosi się dość intensywna, słodka nuta waniliowa niezwykle sugestywnie kojarząca się z aromatem beczki po burbonie; w efekcie dużo tu smaków słodko-kwaśnych, a całość, pomimo mocnej paloności, jest bardzo świeża, lekka i kompletnie pozbawiona nut alkoholowych - pyszna, choć kompletnie nie w typie gęstego, olejowego RISa
Attached Files