Palm, Steenbrugge Wit-Blanche

[Kolesław]

Ekstrakt nieznany, alk. 5,0% vol.
Klasztorne białe - tak to sobie wymyślili. Ku czci opactwa Steenbrugge założonego przez św. Arnolda w 1084 r. Zdaje się, że zawiera grut. W oryginalnych wersjach językowych "verrijkt met gruut" i "enrichie en gruut". Ale i chmiel w składzie też jest - z tym, że nie czuje się go wcale.
Zapach kwaśny, trochę kiszonej kapusty, odrobina drożdży.
Piana biała drobnobąbelkowa, ale nietrwała. Nagazowanie średnie.
Kolor: zamglona blada cytrynka.
Smak adekwatny do zapachu, czyli delikatny kwasek. Jakby rozwodnione kwaśne piwo z Flandrii Zachodniej (np. Rodenbach) z nutką (ćwierćnutką) drożdżową.
Nie powala, za bardzo jednoznaczne, trochę płaskie.

[Kolesław]

Obrazek;

[Twilight_Alehouse]

Piwo kupione na starówce w Brugii za 2€.

Butelka 0,25l, 5,0% alk.

Zaciekawiło mnie tym, że według etykiety zawiera gruit. Przed erą chmielenia piwa flamandzkie browary musiały stosować tę ziołową mieszankę do piwa, sprzedawaną na zasadach monopolu kościelnego.

Kolor: Standardowy dla witbierów - woda z dużą ilością miodu lipowego, mętny.
Piana: Z początku dość wysoka, ale opada błyskawicznie do mizernej kołderki.
Zapach: Silny. Na pierwszym planie rzeczywiście jakaś ciekawa ziołowa kompozycja, niemożliwa do rozszyfrowania. Kolendry raczej tu nie ma. Poza tym trochę drożdżowo-cytrusowych, typowych dla witbierów nutek. Po zamieszaniu uwidacznia się pszeniczna słodowość.
Smak: Mocno kwaskowaty, wytrawny. Raczej wodnisty, smakuje jak połączenie witbiera z lambikiem. Goryczka minimalna, ale to akurat dobrze.
Opakowanie: Jak na zdjęciu Kolesława. Sympatyczna, stonowana etykieta, ładny kapselek.
Uwagi: Nastawiałem się na coś znacznie lepszego, a tu nie dość że woda, to jeszcze kwaśna. Mało treści, mało charakteru. Rozczarowanie.

[Borysko]

Prezent od Twilight'a z jego belgijskich wojaży (DZIĘKUJĘ!)
Kolor klasycznie witbierowy, coś jak Vibovit (ktoś to jeszcze pamięta? )
Piana w typie szampanowym, najpierw wysoka ale opada szybko.
Zapach hmmm, trudny do opisania. Jakby przyprawowo - korzenny, przywodzi na myśl lambica.
W smaku jest bardzo lekkie i orzeźwiające. W sumie to bardzo przypomina mi berliner weisse, ale jest od niego mniej kwaśne i bardziej goryczkowe (ale goryczka i tak na poziomie mocno umiarkowanym). Goryczka ta faktycznie nie jest chmielowa ale pochodząca od przypraw, tak ja to odbieram.
Podsumowując, raczej nie pijałbym tego piwa codziennie, nawet gdyby było stale dostępne w sklepie obok mnie. Natomiast wydaje mi się, że fajnie nadawałoby się jako orzeźwienie w upalny dzień, podobnie jak wspomniane przeze mnie berliner weisse, od którego jest jednak bardziej pijalne, bo mniej kwaśne.

[Borysko]

I jeszcze fotka przeddegustacyjna

[chitos]

Dane: Alk: 5%, eks. nie podane

Kolor: Miodowy, mętny.
Piana: Drobnopęcherzykowa, podczas nalewania łatwo powstaje, jednak potem szybko zanika i pozostają "wysepki".
Zapach: Zapach drożdzowy oraz cytrusowy.
Smak: Smak nie jest mocny, delikatne cytrusy połączone ze słodową nutką i drożdżami. Wydaje się trochę wodniste.
Wysycenie: Średnie, nie przeszkadza w piciu.

Przeciętny witber, liczyłem na coś lepszego

[zwierzu]

Dane: j.w.

Kolor, piana, zapach, wysycenie: j.w.
Smak: Mało wyrazisty, płaski. Wodnisty. Lekko kwaskowaty. Cytrusy i typowe pszeniczne nuty - jednak zbyt mało intensywne.

Podsumowanie: Jest cała masa dużo smaczniejszych, bardziej wyrazistych i zapadających w pamięć piw typu blanche. Dlatego - nie polecam.

[e-prezes]

Retrospektywnie: stosunkowo słaba piana, nad wyraz spora goryczka, choć bardziej przyprawowa, płaskie jak na belgię, niemniej orzeźwiające. oj brak mi choćby takich na co dzień....