Williams Bros (New Alloa), 80/- Eighty Shilling

[Oskaliber]

Kolor: Ciemno miedziany, klarowne.
Piana: Doskonała. Jasnobeżowa, bardzo gęsta, prawie jak bita śmietana, ekstremalnie trwała. Oblepia szkło. Najlepsza piana w piwie tego typu jaką widziałem. Ustępuje tylko azotowym Guinnessom, choć niewiele.
Zapach: Bogaty i ciekawy. Słodowość z bardzo mocnymi nutami owocowymi, lekki karmel i gdzieś w oddali błądzi minimalna nutka chmielowa.
Smak: Dosyć wytrawne. Słodowość z mocnymi smakami owocowymi. Do tego lekki karmel i minimalny przypalany posmak. Finisz o średnio niskiej goryczce ale bardzo dobrze balansujący całość dzięki swojej wytrawności.
Wysycenie: Dosyć niskie.
Ogółem: Genialne piwo. Mimo, że mam odchył raczej w stronę goryczki i chmielu niż piw bazowanych na słodowości to zostałem przez to piwo oczarowany. Dopracowane w każdym calu. Od tego co nas interesuje najbardziej czyli wybornego smaku, po mniej istotne, ale jakże przyjemne szczegóły takie jak piękna, miedziana barwa no i piana, która jest po prostu mistrzostwem świata.

[sibarh]

Piwo ma 4,2%:

[x57]

Kolor ciemny brąz.
Piana średniowysoka, trwała.
Aromat mocna tostowa słodowość, owoce, karmel, lekki chmiel.
Smak tostowa słodowość, lekki chmiel, goryczka średnio-niska z udziałem goryczki od słodów palonych/palonego jęczmienia, wysycenie średnio-niskie, finisz wytrawny, opiekany.
Słodowe, lekkie, wytrawne, bardzo pijalne.
Chyba moje pierwsze spotkanie ze stylem, jak najbardziej pozytywne
Bardzo dobre.

[leona]

Williams Brothers, 80/-

Piwo z browaru w Alloa.
Alk: 4,2 %
E: 11,4 Blg.

Piana drobna, kremowa, dość wysoka ale szybko, po wyspiarsku redukująca się, zostawiając bardzo ładne firanki na szkle.
Kolor ciemnobrązowy, pod światło mieni się piękną wiśnią. Klarowny.
Aromat mocno słodowy z akcentem na ciemne słody. Tostowy, nieco skórki razowca. Dobrze wyczuwalna owocowość ze spora suszoną śliwką. Wszystko wieńczy zaskakująca ale przyjemna lekko cytrusowa chmielowość.
W smaku głęboka i długa słodowość, z delikatnie wytrawniejszą końcówką, muśnięte amerykańskim chmielem. Goryczka znikoma.
Wysycenie bardzo niskie.

Jako admirator szkockich ejli powiem jasno - pyszne piwo i aż szkoda, że "zepsute" amerykańcami. Z drugiej strony bardzo udany dodatek tych chmieli, mocno uatrakcyjnia nudny dla wielu styl.

Osobnym aktem dramatu jest to, że zapłaciłem za butelkę 7,5 zł i jeśli byłoby często dostępne to szansa na kupowanie butelkowych witów-sritów zł spada u mnie do zera

[Javox]

Barwa - jasny rubin.
Aromat - lekka żywica i cytrusy.
Gaz - średni... trochę gryzący.
Piana - średnia, na dłużej warstewka i pełne firanki.
Smak - lekko słodkawe, piwo lekkie /jakby wodniste/, goryczka wzrasta do średniej, paloność, lekki karmel, nuta... nutka owoców tropikalnych.

Niezłe, ciekawe lekkie piwo...

[GreenFox]

Barwa - ciemny, opalizujący bursztyn
Piana - bardzo ładna, wysoka, średniopęcherzykowa, utrzymuje się długo, raczej nie osiada na ściankach
Aromat - bardzo ładne nuty tostowe i mocno owocowe (od słodów), czyli ciemne owoce, coś jak suszona śliwka, lekkie nuty palone, sugestia ziołowości chmielowej
Smak - piwo wytrawne, w smaku jednak czuć wyraźną słodowość, głównie nuty karmelu, lekko chlebowe, kontrowane dość słabo wyczuwalną, delikatną goryczką
Wysycenie - średnie, odpowiednie dla piwa wyspiarskiego
Opakowanie - całkiem klimatyczna grafika, niestety brak dokładnych informacji o składzie i ekstrakcie (w sumie to standard dla piw zachodnich, więc nie ma się o co czepiać )
Ogółem - bardzo przyjemne w odbiorze piwo, z ładnie zaznaczoną słodową pełnią i wyeksponowanymi nutami owocowymi ze słodów, które jednocześnie nie jest przesadnie słodkie i nie męczy. Sprawia wrażenie wyjątkowo pełnego, jak na niski ekstrakt. Mój pierwszy kontakt ze stylem - uznaję za bardzo udany. W Krakowie jest dostępne w sporych ilościach po rozsądnej cenie (6,5 zł, jeśliby ktoś miał okazję przebywać