Amarcord, La Mi Dona/Midòna

[kony]

Kolejny z czwórki reprezentantów browaru Spring, kolejny z serii Amarcord. Tym razem to piwo górnej fermentacji, doppio malto o mocy 6% obj. Wartość Plato gdzieś w okolicach 13, na etykiecie nie raczyli podać tej informacji a notatki z browaru gdzieś mi się aktualnie zapodziały (wiem, zasługuję na chłostę i jestem gotów jej się poddać).

Barwa ciut może ciemniejsza niż u słabszego brata, za to piana dużo dużo gorsza. Udało mi się co prawda zrobić czapeczkę ale zanim odstawiłem butelkę do kuchni czapeczka zamieniła się w berecik a po chwili browar stał w szklance łysy jak pewien powszechnie znany kaowiec z Małkini
Piwo bardziej zrównoważone, z wyraźnymi akcentami "ejlowymi". W zasadzie całkiem przyzwoite, trudno mu cokolwiek zarzucić. Choć, pite w browarze z leżaka przed obróbką filtracyjną smakowało o niebo lepiej - ale które piwo wtedy nie smakuje lepiej ?

[kloss]

Jak dla mnie to przypomina w smaku melanż belgijskiego blonda z brytyjskim ale.

[darekd]

Amarcord, Midòna

Podobno w stylu belgisjkich ale, sami producenci określają to piwo jako blonde ale.
Alk. 6,5%

Aromat - trawiasty chmiel, z tyłu słodowość trochę owocowa, początkowo całkiem przyjemna, potem trochę warzyw z puszki
Piana - wysoka, gęsta, trwała, zostaje na szkle
Barwa - jasne złoto, lekko mętne
Wysycenie - umiarkowane
Smak - na początek goryczka, trawiasta, mniej ziołowa, trochę piołunowa, pod tym słodowa podstawa, niezbyt ciekawa,niezbyt rozbudowana, choć stosunkowo wyraźna, nieco owocowa.
Finisz niezbyt długi, goryczkowy z łagodną cierpkością
Treściwość - umiarkowanie wysoka, odpowiednia do woltażu

Gdyby to piwo byłoby lżejsze, to mógłby być to niezobowiązujący, sesyjny ejlik.
Ale włoskie piwa nie są tanie, a to nie jest aż takie lekkie, a też niczym specjalnym mnie nie urzekające, więc uważam je jedynie za zaliczone. Moim zdaniem przeciętne.

I jeszcze info ze strony:

http://www.birraamarcord.it/it/la-midona.html