Mieć dzieci, czy nie? (znowu egzystencjalnie...)

[cyborg_marcel]

Załóżmy, że pewnego dnia dowiadujesz się, że Twoje geny niosą Ci niespodziankę: dowiadujesz się, że istnieje ponad 90% prawdopodobieństwo, że zachorujesz na chorobę, która albo skończy się dość szybką śmiercią, albo oznaczać będzie długotrwałe leczenie i i tak przyspieszonym zgonem.
Załóżmy, że niezależnie od płci i wieku, nie masz jeszcze dzieci.
Jaką decyzję podjąć? Czy lepiej posłuchać mimo wszystko instynktu, przedłużyć gatunek i ryzykować a. przekazanie choroby dzieciom, b. osierocenie potomków?
Czy lepiej powstrzymać się od tworzenia nowego życia z chorych genów? A wtedy, adoptować dzieci, czy w ogóle żyć bez nich?

[Nie wszystkie tematy na Forum muszą być optymistyczne - pora roku sprzyja przemyśleniom, czyż nie?]

[may]

Załóżmy, że pewnego dnia dowiadujesz się, że Twoje geny niosą Ci niespodziankę: dowiadujesz się, że istnieje ponad 90% prawdopodobieństwo, że zachorujesz na chorobę, która albo skończy się dość szybką śmiercią, albo oznaczać będzie długotrwałe leczenie i i tak przyspieszonym zgonem.

Dłużej czy krócej żyć będziemy - na nasze szczęście nie wiemy co nam przyniesie następny dzień.

Załóżmy, że niezależnie od płci i wieku, nie masz jeszcze dzieci.
Jaką decyzję podjąć? Czy lepiej posłuchać mimo wszystko instynktu, przedłużyć gatunek i ryzykować a. przekazanie choroby dzieciom, b. osierocenie potomków?

Posiadanie dzieci to przede wszystkim owoc MIŁOŚCI! Przedłużanie gatunku - owszem ale to końcowy etap. Instynktownie "myślą" zwierzątka.

Czy lepiej powstrzymać się od tworzenia nowego życia z chorych genów? A wtedy, adoptować dzieci, czy w ogóle żyć bez nich?

Płodzenie potomstwa to nie konfugurowanie komputera!

[kiszot]

Ciekawe czy duże cyborgi mogą mieć małe cyborgi ?

[fidoangel]

"Czekaj na wiatr-poniesie Cię sam" i nie pij wody z kranu bo ONI dodają deprechę ,czasami całymi łopatami dosypują jak nikt nie widzi

[Andi]

Zröb sam dzieci wychowuj je 25 lat a potem powröc do pytania czy warto miec dzieci czy nie.
Ja mam 3 dzieci i do dzis nie zaluje ale czy naprawde jest tak u wszystkich?
Niektörzy woleli by zeby Zona podczas porodu zacisla Uda i na tym sie wszystko skonczylo.
Nie majac nic wspölnego z Wychowaniem ,Poswieceniem,Wyrzeczeniami itd itp wiele ludzi mysli ze dzieci to zabawki i mozna je wyzucic na smietnik kiedy sie znudza.
A wiekszosc dzieci odpowiadajac na pytanie czy bedziesz do mnie przychodzil na starosc uslyszy odpowiedz
Oczywiscie -kiedy Renta wplynie na Twoje Konto

[Chris]

Załóżmy, że pewnego dnia dowiadujesz się, że Twoje geny niosą Ci niespodziankę: dowiadujesz się, że istnieje ponad 90% prawdopodobieństwo, że zachorujesz na chorobę, która albo skończy się dość szybką śmiercią, albo oznaczać będzie długotrwałe leczenie i i tak przyspieszonym zgonem.
Załóżmy, że niezależnie od płci i wieku, nie masz jeszcze dzieci.
Jaką decyzję podjąć? Czy lepiej posłuchać mimo wszystko instynktu, przedłużyć gatunek i ryzykować a. przekazanie choroby dzieciom, b. osierocenie potomków?
Czy lepiej powstrzymać się od tworzenia nowego życia z chorych genów? A wtedy, adoptować dzieci, czy w ogóle żyć bez nich?

[Nie wszystkie tematy na Forum muszą być optymistyczne - pora roku sprzyja przemyśleniom, czyż nie?]

Osobiście nie zdecydowałbym sie na ,krok idący ku spłodzeniu i częściowym wychowaniu potomków.Nie obawiałbym sie o swoje życie lecz o życie tych małych Ludzi,które mogłyby sie urodzić chore i męczyć na tym jakże "cudnym" świecie, poza tym szybka utrata rodziców wpłynełaby zapewne na psychike tychże.

[arcy]

Praktycznie każdy z nas może powiedzieć o sobie, że może narazić swoje potomstwo. Nie znamy swoich genów, są schorzenia ujawniające się co kilka pokoleń. Więc w zasadzie na wszelki wypadek powinniśmy zrezygnować wszyscy.

Z drugiej strony, to że nam coś dolega, nie zawsze przekłada się bezpośrednio na dzieci.

Więc ja głosuję jednak za posiadaniem potomstwa, mimo istniejącego ryzyka.

[Ahumba]

Na szczęście nic nie wiedziałem i nie wiem o jakichś cholerach tkwiących we mnie lub Gosi.
Na szczęście chłopaki mają 22 i 20 lat i też nic nie wiem o czymś co im by dolegało.
A jakbym się zachował, gdybym wiedział?
NIE WIEM

[Andi]

Osobiście nie zdecydowałbym sie na ,krok idący ku spłodzeniu i częściowym wychowaniu potomków.Nie obawiałbym sie o swoje życie lecz o życie tych małych Ludzi,które mogłyby sie urodzić chore i męczyć na tym jakże "cudnym" świecie, poza tym szybka utrata rodziców wpłynełaby zapewne na psychike tychże.

Jak wszyscy tak beda myslec to Ten Swiat tak czy tak Zginie.
LUDZIE jak Swiat wröci na swoje Miejsce i Ludzie beda sie pobierali majac 22-26 lat a nie jak to dzisiaj jest 35-45 Nie trzeba sie obawiac ze dzieci szybko utraca swych >Rodzicöw
Ja i moi synowie znamy jeszcze Dziadköw i Pradziadköw a nie ma u nas czegos takiego ze Ojciec idzie do szkoly na wywiadöwke a nauczyciel go pyty dlaczego DZIADEK przychodzi a nie Rodzic
O Zycie juz poczetych Dzieci nie nalezy sie za wczasu martwic-Oni sobie dadza rade lepiej niz my myslimy.
A wiec kto jeszcze moze niech sie zabiera do ROBOTY zeby pözniej nie zalowac ze Prawnuki nie chca sie o nas troszczyc

[jerzy]

Cyborg sugerowała mi niewypowiadanie się w jej nowym temacie. Już rozumiem - i wypowiadać się nie będę. Zresztą i tak wiele osób od dawna zna moją odpowiedź na to pytanie.

[Krzysiu]

Ależ odpowiedź jest bardzo prosta - nie warto. Srają pod siebie, wrzeszczą po nocach, stwarzają problemy wychowawcze... Ktoś wyliczył, że wychowanie dziecka od zera do pełnoletności w Polsce kosztuje okoła 1 miliona złotych. Odpowiedź jest prosta - wszyscy, co zrobili sobie dzieci, to osoby nie panujące nad rachunkiem ekonomicznym.

[Makaron]

Ależ odpowiedź jest bardzo prosta - nie warto. Srają pod siebie, wrzeszczą po nocach, stwarzają problemy wychowawcze... Ktoś wyliczył, że wychowanie dziecka od zera do pełnoletności w Polsce kosztuje okoła 1 miliona złotych. Odpowiedź jest prosta - wszyscy, co zrobili sobie dzieci, to osoby nie panujące nad rachunkiem ekonomicznym.

Ale w koncu ktos musi zarobic na nasze emerytury . I ktos bedzie musial niektorym z nas zmieniac pieluchy w ostatnich dniach naszego zycia.

[adam16]

To zależy co się wie na swój temat. Mogę zrozumieć, że ktoś nie chce płodzić dzieci żeby im nie przekazać choroby genetycznej.
Ale tak naprawdę nigdy nic nie wiadomo.

[Marusia]

Jeśli byłabym obciążona jakąś poważną chorobą genetyczną, a bardzo chciałabym mieć dzieci, to myślę, że zdecydowałabym się na adopcję. Z dwóch względów:
1) to, że moje dziecko może nie odziedziczyć po mnie choroby nie oznacza, że nie wylezie ona w przyszłych pokoleniach - a wręcz jest bardzo pradopodobne.
2) jest na świecie tyle zdrowych sierot, że nie ma potrzeby wydawania na świat dziecka potencjalnie obarczonego ryzykiem, potrzeba przekazania dziedzictwa kulturowego w ten sposób będzie spełniona, a może i geny lepsze.

P.S. Właściwie to jestem dziedzicznie obciążona chorobą, na którą nie choruję, ale na 90% miałby ją mój syn (bo nie wiedzieć czemu ona się dziedziczy w linii męskiej najczęściej). Jest to łuszczyca, żadne halo, z jej powodu nie ma sensu rezygnować z dzieci. Ale ja i tak nie chcę

[dkrasnodebski]

"Bo około 7% kobiet pozbawionych jest instynktu macieżyńskiego i ja do nich należę"
Taki argument słyszę coraz częściej od kobiet nie chcących mieć dzieci.