2024.10.26 - Czechy, Varnsdorf - 14. Ale Festivale

[jacekwerner]

Kolejne ALE FestivALE (to już XIV edycja) za nami, pora więc na garść informacji i przemyśleń. Ostatni raz na festiwalu górniaków w Varnsdorfie byliśmy w roku 2016 (VI AF) i trzeba przyznać że od tej pory trochę się zmieniło – czy na lepsze – o tym w dalszej części.
Cena za wstęp 50 Kč, tyle samo kosztuje festiwalowe szkło (nonic z logo imprezy i miarką 0,1, 0,2 i 0,3 l; można zabrać na pamiątkę lub zwrócić przy wyjściu z imprezy) – z tego co pamiętam to się chyba od lat nie zmieniło.
Pogoda dopisała, więc piwo można degustować zarówno w „pięknych okolicznościach przyrody”, w towarzystwie żywego inwentarza na obszernym terenie imprezy jak również pod dachem – w namiocie festiwalowym, sali restauracyjnej browaru czy też w pięknie wyremontowanej nowej części kompleksu (dwukondygnacyjna sala – parter + antresola z widokiem na zaplecze produkcyjne browaru Kocour. Mimo sporej ilości osób tłoku nie było.
Co do samego piwa (stoiska usytuowane były w namiocie, kolejek nie stwierdzono), nasza grupa opolska jednogłośnie opowiedziała się po stronie browaru
Kristýna (Hrádek nad Nisou) – bardzo smaczne piwa : NEIPA Korálek, APA Paprsek i kwas Střep – serwowane przez sympatyczną panią piwowar. Z ciekawszych pozycji należy odnotować :

• Samhain – peated red ale z browaru Maša,
• Piwo musujące z browaru Zichovec, czyli grodziskie z dodatkiem grillowanych cytryn i rozmarynu,
• Marachuj z browaru Krušnohor – który w przeciwieństwie do nazwy okazał się smaczną NEIPA.

Niestety, trafiliśmy również na niepijalne pozycje – wszystkie trzy spadają do piekła z wielkim napisem „APTEKA”, a to :

• Chmelda i NEIPAK z browaru Lípák
• Amarillo Light z browaru Krušnohor.

Co do oferty gastro (bo coś jeść przecież trzeba) to przedstawiała się bardzo słabo w porównaniu z latami ubiegłymi. Pod namiotem tylko dwa stoiska : jedno na słodko – kawa, herbata i duży wybór strucli i bułek drożdżowych z różnymi nadzieniami, a drugie oferujące głównie dania z grilla nieco wątpliwej jakości (co stwierdzono organoleptycznie; klienci reklamowali też niedopieczone kiełbaski) a oferowany tamże bramborák odpychał wręcz samym wyglądem. W lokalu browaru zrezygnowano (wzorem poprzednich edycji) z krótkiej karty restauracyjnej, za to przed warzelnią ustawione było stanowisko oferujące głównie wybór dań z bemarów (chyba najgorsza ĉesneĉka jaką w życiu jadłem – sama woda), choć uczciwie trzeba przyznać że sytuację uratował smaczny nákladaný hermelin (konsystencja w punkt). Podsumowując - oferta gastro generalnie naszym zdaniem do poprawy.
Czy wrócimy tu za rok ? Zdecydowaliśmy, że raczej nie – trzeba odczekać, dać możliwość poprawienia się i ewentualnie sprawdzić ponownie za czas jakiś.

[ART]

Ceny to ok 50-60 ck za 0,3l plus 50ck wstęp

[ART]

Pogoda dopisuje, Kocour freshhop rozwala bank diacetylu (jest tez studentska 10* ale jeszcze odwagi w nas za mało, zreszta to dolniak), za to Pivovar Krystyna powalił nasze smaki swietnymi piwami. Jedzenie na średnim poziomie (w kierunku słabego). Pivovar maša nie zawiódł. Ogolnie ciekawie.

[ART]

No i wielkim fartem udało się ogarnąć noclegi u Rudolfa, więc jadzim

[ART]

Było się tu kilka razy w przeszłości, po przerwie ciągnie mnie żeby znowu wychylić kilka dobrych ejli u prapionierów czeskiego kraftu, Jak się trafi nocleg, to się meldujemy.