Buxton, Imperial Black

[tmspoko]

Imperial Black India Pale Ale
Bottle Conditioned Ale, Niefiltrowane, Niepasteryzowane
But 0,5l, alc. 7,5 ABV
Piana: drobna, utrzymuje się cienką warstwą
Kolor: czarny, nieprzejrzysty
Zapach: palony, lekkie cytrusy
Smak: palona goryczka, lekka słodycz (w końcu to Imperial IPA)
Dobre piwo

[KarlPopper]

Alkoholu 7,5% , ibu 82 a więc mniej niż doctor brew sunny ale odrobinę za mało.. ale zobaczymy.

Piana ładna, ciemno kremowa.

Aromat: eksplozja chmielowa, delikatne nuty ciemnych słodów, z kufla cytrusy są jeszcze mocniejsze, odrobinę gruszki lub brzoskiwni 9coś co jest mocno wyczuwalne w szczunie z Szału Piw, niestety nie bardzo go lubię).

Myślę, że wiele osób stwierdziłoby, że goryczka jest bardzo dobrze zbalansowana (choć dla mnie mogła by być mocniejsza).

Smakuje jak ciemna wersja amerykańskich mocniejszych IPA (takich które mają właśnie w okolicach 7,3 alkoholu). Można by podnieść odrobinę słód by była bardziej imperial.

Z Imperial Caskadian Dark Ale, piłem Bombay Cata (troche za mocno dla mnie był ziołowy, jak tymianek i podbiał) oraz To Ol Black Malts and Body salts, które smakowało bardziej jak mocne ciemne piwo (RIS, stout chmielony amerykańskimi chmielami) a nie Black IPA czy CDA.

[Dreamer]

styl: black IPA
alk. 7,5%

Poprzedni rok 2014 był szczególnie korzystny dla browaru Buxton. Wymieniono starą warzelnię 8hl na nową 32hl, co pozwoliło na zwiększenie mocy produkcyjnych z 70 do 160 hl/tydz. Otworzono firmowy pub The Buxton Tap House ściągający pielgrzymki fanów z całego kraju. Rok wcześniej zmieniono piwowara; po odejściu Jamesa Kempa ekipę wzmocnił Colin Stronge, który nie tylko dopracował flagową 'wielką trójkę' browaru - Axe Edge, Imperial Black i Tsar - ale wprowadził do oferty saisony i soury, piwa leżakowane w beczkach oraz chmielowe wariacje istniejących piw. Browar nawiązał kolaboracje z innymi znanymi craftami - The Kernel, Rooie Dop, Nøgne Ol, co zaowocowało masą ciekawych pomysłów. Co ciekawe, w Buxton wciąż cały czas stawia się nie na krzykliwy, rewolucyjny marketing, ale perfekcyjnie wykonane rzemiosło.
"Imperial Black" to drugie piwo z 'wielkiej trójki' browaru. Jest to mocne black IPA wprowadzone na rynek w 2012 r., które od razu podbiło serca piwoszy (w tym brytyjskich blogerów, zafascynowanych wcześniejszym "Axe Edge").

BARWA: ciemnobrązowa
ZAPACH: grejpfrutowa świeżość przeplata się z intensywnymi palonymi nutami prażonego słonecznika, w tle wyraźna karmelowa słodycz
SMAK: ostry, złożony bukiet, wzmocniony pikantną goryczką i wyraźną nutą alkoholową w posmaku; mamy tu sporo paloności na początek - mocna palona kawa, palony słód w sąsiedztwie nagle buchającej palonej goryczki i ostrych nut kwaskowatych; chwilę później pojawia się wyrazista, pikantna, pieprzowo-ziołowa goryczka, lekkie, łagodniejsze i słodkie nuty karmelowe i sporo alkoholu w końcówce, który długo grzeje w gardło.

[rgrzech]

Kolor: Ciemny brąz, przypalony karmel, klarowny.
Piana: Bardzo obfita i zwarta, składająca się z drobnych i średnich pęcherzy. Ładnie krążkuje.
Aromat: Mocny zapach żywiczny połączony z cytrusami, delikatną kawą i prażonym słonecznikiem.
Smak: Black IPA bez wątpienia. Chmielowy, żywiczno-cytrusowy smak, z analogiczną, dość wysoką i krótką goryczką, połączone z delikatnymi nutami kawy i słonecznika. Pełnia dobrze zbalansowana, mimo pokaźnych parametrów piwo można wypić duszkiem. Finisz długi, żywiczno-cytrusowy, z lekką i przyjemną goryczką.
Wysycenie: Średnie, piwo jest bardzo rześkie.
Opakowanie: Świetny papier, oraz prosta etykieta, charakterystyczna dla piw z Buxtona. W moim guście.
Uwagi: Żywiczne, cytrusowe, z muśnieciem ciemnych słodów, pozbawione paloności. Wzorcowe i bardzo pilajne Black IPA.