d’Ecaussines, Ultrabrune

[lzkamil]

Alk. 8%, bączek 0.33 l.
Ciemnobrązowe, mętne, nie za mocno nagazowane, piana wysoka, dość trwała.
Zapach ciemnosłodowy, karmelowy, mocno owocowy, jak dla mnie wiśniowy z jabłkowym, intensywny.
Smak ciemnego słodu i owoców z wyraźną równoważącą paloną goryczką, w posmaku trochę rozgrzewającego woltażu ale bym nie zgadł że to aż 10 koni.
Zacny krzepki ciemniak, bym powiedział że coś jak bardzo mocny dubbel.

[zgroza]

No u mnie, w przeleżakowanym, była piękna fontanna. Orzechowo-palone w smaku, lekko win, moc czuć, ale przyjemnie, w zapachu wiśnia, paloność, karmel wino. Ogólnie dość ostre wrażenie, dobre, wyraziste brune, gdyby jeszcze było odpowiednio surowca do refermentacji, byłoby pyszne, a tak jest zbyt toporne wrażenie.

[Twilight_Alehouse]

Kupione w zeszłym roku w Brukseli w specjalistycznym sklepie "400 bieres artisanales" za ok. 2,20€.

Kolor: Bardzo ciemny, niemal nieprzejrzysty brąz.
Piana: Niska, szybko opada niemal do zera.
Zapach: Silny, drożdżowo-orzechowo-owocowy.
Smak: Trzymałem do końca terminu ważności i zapewne dlatego moje odczucia będą mocno odbiegać od wrażeń lzkamila i Zgrozy (również dlatego piana była zdecydowanie marniejsza niż na lzkamilowym zdjęciu). Odleżakowane piwo było dość cierpkie, kwaskowate i mocno wytrawne. Spodziewałem się solidnego, treściwego dubbla, a tymczasem otrzymałem coś, co smakowało jak owoc kupażowania z lambikiem, raczej w kierunku Rodenbacha Grand Cru. Owszem, było ciekawe, miało przyjemne nuty jeżynowe, winne i czekoladowe, ale wolę treściwsze piwa belgijskie.
Opakowanie: Jak na zdjęciu lzkamila, tylko z o wiele niższą pianą.
Uwagi: Dowód na to, że mój zwyczaj długiego leżakowania piw belgijskich (dodam, ze w stabilnych piwnicznych warunkach) nie zawsze zdaje egzamin.

[lzkamil]

Wyżej raz podałem że ma 8 a raz 10 woltów. Sprawdziłem w sieci - wygląda że ma 10.

[zgroza]

Moje miało 8%.

[lzkamil]

A ja już nie dojdę ile moje w końcu miało bo na zdjęciu nawet na powiększeniu nie ma...