Grodzka 15, Extra Stout

[wilko]

Opis ze strony browaru:

Wyjątkowo ciemne piwo górnej fermentacji, warzone z intensywnie palonego słodu. Czarne, geste, z kożuchem kremowej piany. Chmielowy aromat miesza się z kawowo-czekoladową goryczką subtelnie kryjąc moc trunku.

Miałem okazję wypić rzeczonego stouta. Nieprzenikniona czerń, nie odpuszczała nawet przy skierowaniu ku źródłu światła, choć w grodzkich piwnicach owe światło intensywne nie jest. Piwo zupełnie nie przezroczyste. Piana biała i drobnopęcherzykowa ale niestety niewielka i niezbyt trwała. W zapachu spodziewałem się paloności, kawy ewentualnie czekolady. Nic z tych rzeczy. Dominuje górnofermentacyjna kwiatowość. Nie spełniało to moich oczekiwań i z racji tego lekko drażniło. Po powrocie do domu doedukowałem się i ze skruchą przyznaję, że założenia stylu spełnia. Przedni smak owocowo-kwiatowy, charakterystycznie ale'owy. Średnio pełne, umiarkowanie nagazowane. Na zakończenie dosyć znaczna goryczka, w większości od palonych słodów - najpozytywniej przeze mnie odebrany element.

Błędnie spodziewałem się dry stouta i przez to kwiatowy charakter traktowałem raczej krytycznie. Gdybym od początku przygotowany był na foreign extra, więcej przyjemności z picia bym miał. Mój błąd i moja ograniczoność. Generalnie stwierdzam - bardzo smaczne piwo. Gdyby tylko piana jeszcze była lepsza Polecam

[Prusak]

Ten sam opis na etykietkach litrowych butelek z krachlą, do kórych rozlewane jest piwo na wynos. Po degustacji okazało się, że nie ma tu fałszu, i ta "reklamowa" charakterystyka odpowiada rzeczywistości. Ja też szukałem tu charakterystycznych bardziej wytrawno-kwaskowatych nut. I można je odnaleźć (co może nie świadczy właśnie dobrze o czystości stylu odmiany stouta), ale na takiej zasadzie, że pojawiają się i znikają na różnych etapach opróżniania kufelka. Czyli piwo bogate smakowo. Parametry podane butelce: ekstrakt 15 Blg, alkohol 5, 5% obj. Moim zdaniem, jeden z najciekawszych produktów z Grodzkiej.