Browar Parowy w Raciborzu

[beerek62]

Moja kolekcja powiększyła się ostatnio o butelkę 0,3 (porterówka z porcelanką) z napisem "Gebr. Gottzmann & Co Brauerei Ratibor".
Może źle szukam, ale niewiele o tym browarze można znaleźć w internetach. W Bbizie odszukałem informację, że browar ten należał do związku OBV i był oznaczony numerem 18. Na stronie

http://www.polbeerlabels.pl/Racib%C3%B3rzG.htm

pokazano dwie etykiety z tego browaru. Z opisu wynika, że browar ten działał w latach 1865-1932 pod różnymi właścicielami. Nic na jego temat nie znalazłem na piwnych mapach Pendragona. Nie ma go również w spisie browarów zamkniętych Bbiz. Będę wdzięczny za jakieś informacje na temat tego browaru.

[Raciborz]

Moja kolekcja powiększyła się ostatnio o butelkę 0,3 (porterówka z porcelanką) z napisem "Gebr. Gottzmann & Co Brauerei Ratibor".
Może źle szukam, ale niewiele o tym browarze można znaleźć w internetach. W Bbizie odszukałem informację, że browar ten należał do związku OBV i był oznaczony numerem 18. Na stronie

http://www.polbeerlabels.pl/Racib%C3%B3rzG.htm

pokazano dwie etykiety z tego browaru. Z opisu wynika, że browar ten działał w latach 1865-1932 pod różnymi właścicielami. Nic na jego temat nie znalazłem na piwnych mapach Pendragona. Nie ma go również w spisie browarów zamkniętych Bbiz. Będę wdzięczny za jakieś informacje na temat tego browaru.

Browar Parowy ?, dlaczego pisze Pan browar parowy skoro na butelce ma Pan nazwę ?. A czego Pan szuka konkretnie o tym browarze?. Informuje że działał do 1945 roku, przetrwał wojnę. Niektóre zródła mówią że został z bombardowany w 1945. Po wojnie wysadzono komin i rozebrano browar.

[beerek62]

Napisałem Browar parowy ponieważ na etykiecie jest napis Dampfbrauerei a to chyba taki właśnie browar oznacza. Czego szukam konkretnie - na przykład informacji, dlaczego nie ma go w spisie browarów zamkniętych, został zupełnie zapomniany czy jest traktowany w jakiś inny sposób. . Czy zachowało się więcej kolektybiliów niż jedna butelka i dwie etykiety?

[Cooper]

Spis browarów zamkniętych na browar.bizie to, jak być może zauważyłeś, nie jest suchy spis tekstowy browarów a w zasadzie zbiory, podstrony ze skanami birofiliów z tychże browarów. Żeby taki browar zaistniał w ww spisie to KTOŚ musi posiadać jakieś sfocone/zeskanowane birofilia z danego browaru i napisać do administratora by kartę/podstronę takiego browaru załozył. Przynajmniej tak mi się wydaje Na pewno nie powstają same z siebie. To że być może szybkość odpowiedzi admina na taki wniosek nie jest duża to już inna sprawa. Reasumując Beerek jeśli masz fotki birofiliów z browaru jakiego nie ma w spisie to aplikuj do admina albo przynajmniej wrzuć je na dział Galeria z opisem iż wrzucasz tam bo nie ma tego browaru w Browarach Zamkiętych.

[beerek62]

Tak własnie mam zamiar zrobić, tylko dziwi mnie, że do tej pory nie było jeszcze takiego KTOSIA, który chciałby się podzielić widokiem pamiątek po tym browarze z innymi bbizowiczami. Może kolega Raciborz pomoże uzupełnić niektóre dane - ostatnią nazwę i adres browaru, datę zamknięcia. Według www.polbeerlabels.pl ostatnia nazwa to Brauerei Gebr.Gottzmann & Co KG a data zamknięcia to 1932 r. a kolega Raciborz podaje rok 1945.

[Raciborz]

Napisałem Browar parowy ponieważ na etykiecie jest napis Dampfbrauerei a to chyba taki właśnie browar oznacza. Czego szukam konkretnie - na przykład informacji, dlaczego nie ma go w spisie browarów zamkniętych, został zupełnie zapomniany czy jest traktowany w jakiś inny sposób. . Czy zachowało się więcej kolektybiliów niż jedna butelka i dwie etykiety?

Mam 6 butelek

[Pendragon]

Nic na jego temat nie znalazłem na piwnych mapach Pendragona.

Na mojej mapie z założenia umieszczam tylko browary, które produkowały piwo w Polsce. W 1932 Racibórz w Polsce nie był

Pewnym wyjątkiem są browary poniemieckie, przejęte po wojnie i mające (lub nie) szanse na dalszą produkcję.

[beerek62]

Znalazłem w necie, że browar ten znajdował się przy ul. Opawskiej 4 lub pomiędzy ulicami Staszica i Drzymały. Patrząc na mapę Raciborza wydaje się, że to ta sama lokalizacja - obszar pomiędzy obecnymi ulicami Opawską (dawniej Troppauerstrasse), Staszica, Drzymały i Sienkiewicza.

[Piwowar]

Lokalizacja się zgadza, browar istniał tam prawdopodobnie już od 1830 roku. W drugiej połowie XIX wieku należał do rodziny Hausmann i już wtedy zwał się browarem parowym. Firma składała się z browaru, słodowni, lodowni oraz budynku mieszkalnego. Do 1885 roku właścicielem był M. Hausmann, w latach 1885 - 1895 jego syn Georg. Po śmierci ojca jesienią 1894 roku Georg przestał płacić rachunki i zobowiązania, nie trwało długo i zbankrutował. Była to dosyć głośna sprawa w mieście, tym bardziej że ósmego stycznia został za doprowadzenie firmy do bankructwa skazany na 10 dni więzienia. 4 stycznia 1895 roku browar miał zostać sprzedany metodą licytacji. Jedyna oferta, oddana na krótko przed zakończeniem licytacji wynosiła 208.000 marek. Zarządzający wtedy browarem wierzyciele nie zgodzili się na nią, ponieważ chcieli uzyskać co najmniej 220.000. W lutym 1895 roku odbył się kolejny przetarg, który wygrało konsorcjum składające się z braci Gotzmann, dzierżawców browaru zamkowego w Głogówku oraz panów Schramm i Baschwitz. Browarem w Raciborzu zarządzał od tej pory Heinrich Gotzmann, jego brat Fritz zaczął samodzielnie zarządzać browarem w Głogówku. Browar w Raciborzu nazywał się od tej pory Dampfbrauerei Gebr. Gotzmann & Co. Bracia Gotzmann od razu zaczęli inwestować w nowo zakupiony browar. Do stycznia 1896 roku zbudowali nową fermentownię, leżakownię i skład lodu. W fermentowni oraz leżakowni umieścili 60 otwartych kadzi fermentacyjnych oraz beczek leżakowych o pojemności 50 hl każda, zamówionych w fabryce beczek M. Bodenbach w Kassel. Dzięki rozbudowie wydajność fermentowni oraz leżakowni wzrosła trzykrotnie. W 1898 roku zaplanowano dalszą rozbudowę. Do końca 1899 roku rozbudowano słodownię i zainstalowano elektryczność. Warzelnia była wyposażona w kotły podgrzewane parą. Nowo zatrudniony mistrz piwowarski nazywał się Josef Schwirkus. W 1925 roku firmę prowardzono jako spółkę komandytową. W 1927 roku browar jeszcze działał, w 1931 roku produkcja piwa została wstrzymana, ale słodownia działała aż do wybuchu drugiej wojny jako Malzfabrik Gebr. Gotzmann. Ostatnia nazwa przedsiębiorstwa już podczas wojny brzmiała: Fritz Gotzmann, fabryki słodu i cegielnia parowa w Głogówku, dyrekcja w Raciborzu, ulica Opawska 10. Właścicielem Przedsiębiorstwa był w tym czasie dr Gerhardt Gotzmann.

[Piwowar]

Wiem że mam gdzieś w piwnicy całkiem starą butelkę z browaru braci Gotzmann, przełom XIX i XX wieku, zamykaną na korek.

[Raciborz]

Lokalizacja się zgadza, browar istniał tam prawdopodobnie już od 1830 roku. W drugiej połowie XIX wieku należał do rodziny Hausmann i już wtedy zwał się browarem parowym. Firma składała się z browaru, słodowni, lodowni oraz budynku mieszkalnego. Do 1885 roku właścicielem był M. Hausmann, w latach 1885 - 1895 jego syn Georg. Po śmierci ojca jesienią 1894 roku Georg przestał płacić rachunki i zobowiązania, nie trwało długo i zbankrutował. Była to dosyć głośna sprawa w mieście, tym bardziej że ósmego stycznia został za doprowadzenie firmy do bankructwa skazany na 10 dni więzienia. 4 stycznia 1895 roku browar miał zostać sprzedany metodą licytacji. Jedyna oferta, oddana na krótko przed zakończeniem licytacji wynosiła 208.000 marek. Zarządzający wtedy browarem wierzyciele nie zgodzili się na nią, ponieważ chcieli uzyskać co najmniej 220.000. W lutym 1895 roku odbył się kolejny przetarg, który wygrało konsorcjum składające się z braci Gotzmann, dzierżawców browaru zamkowego w Głogówku oraz panów Schramm i Baschwitz. Browarem w Raciborzu zarządzał od tej pory Heinrich Gotzmann, jego brat Fritz zaczął samodzielnie zarządzać browarem w Głogówku. Browar w Raciborzu nazywał się od tej pory Dampfbrauerei Gebr. Gotzmann & Co. Bracia Gotzmann od razu zaczęli inwestować w nowo zakupiony browar. Do stycznia 1896 roku zbudowali nową fermentownię, leżakownię i skład lodu. W fermentowni oraz leżakowni umieścili 60 otwartych kadzi fermentacyjnych oraz beczek leżakowych o pojemności 50 hl każda, zamówionych w fabryce beczek M. Bodenbach w Kassel. Dzięki rozbudowie wydajność fermentowni oraz leżakowni wzrosła trzykrotnie. W 1898 roku zaplanowano dalszą rozbudowę. Do końca 1899 roku rozbudowano słodownię i zainstalowano elektryczność. Warzelnia była wyposażona w kotły podgrzewane parą. Nowo zatrudniony mistrz piwowarski nazywał się Josef Schwirkus. W 1925 roku firmę prowardzono jako spółkę komandytową. W 1927 roku browar jeszcze działał, w 1931 roku produkcja piwa została wstrzymana, ale słodownia działała aż do wybuchu drugiej wojny jako Malzfabrik Gebr. Gotzmann. Ostatnia nazwa przedsiębiorstwa już podczas wojny brzmiała: Fritz Gotzmann, fabryki słodu i cegielnia parowa w Głogówku, dyrekcja w Raciborzu, ulica Opawska 10. Właścicielem Przedsiębiorstwa był w tym czasie dr Gerhardt Gotzmann.

Bardzo obszerne, kliku faktów nie znałem

[Raciborz]

Lokalizacja się zgadza, browar istniał tam prawdopodobnie już od 1830 roku. W drugiej połowie XIX wieku należał do rodziny Hausmann i już wtedy zwał się browarem parowym. Firma składała się z browaru, słodowni, lodowni oraz budynku mieszkalnego. Do 1885 roku właścicielem był M. Hausmann, w latach 1885 - 1895 jego syn Georg. Po śmierci ojca jesienią 1894 roku Georg przestał płacić rachunki i zobowiązania, nie trwało długo i zbankrutował. Była to dosyć głośna sprawa w mieście, tym bardziej że ósmego stycznia został za doprowadzenie firmy do bankructwa skazany na 10 dni więzienia. 4 stycznia 1895 roku browar miał zostać sprzedany metodą licytacji. Jedyna oferta, oddana na krótko przed zakończeniem licytacji wynosiła 208.000 marek. Zarządzający wtedy browarem wierzyciele nie zgodzili się na nią, ponieważ chcieli uzyskać co najmniej 220.000. W lutym 1895 roku odbył się kolejny przetarg, który wygrało konsorcjum składające się z braci Gotzmann, dzierżawców browaru zamkowego w Głogówku oraz panów Schramm i Baschwitz. Browarem w Raciborzu zarządzał od tej pory Heinrich Gotzmann, jego brat Fritz zaczął samodzielnie zarządzać browarem w Głogówku. Browar w Raciborzu nazywał się od tej pory Dampfbrauerei Gebr. Gotzmann & Co. Bracia Gotzmann od razu zaczęli inwestować w nowo zakupiony browar. Do stycznia 1896 roku zbudowali nową fermentownię, leżakownię i skład lodu. W fermentowni oraz leżakowni umieścili 60 otwartych kadzi fermentacyjnych oraz beczek leżakowych o pojemności 50 hl każda, zamówionych w fabryce beczek M. Bodenbach w Kassel. Dzięki rozbudowie wydajność fermentowni oraz leżakowni wzrosła trzykrotnie. W 1898 roku zaplanowano dalszą rozbudowę. Do końca 1899 roku rozbudowano słodownię i zainstalowano elektryczność. Warzelnia była wyposażona w kotły podgrzewane parą. Nowo zatrudniony mistrz piwowarski nazywał się Josef Schwirkus. W 1925 roku firmę prowardzono jako spółkę komandytową. W 1927 roku browar jeszcze działał, w 1931 roku produkcja piwa została wstrzymana, ale słodownia działała aż do wybuchu drugiej wojny jako Malzfabrik Gebr. Gotzmann. Ostatnia nazwa przedsiębiorstwa już podczas wojny brzmiała: Fritz Gotzmann, fabryki słodu i cegielnia parowa w Głogówku, dyrekcja w Raciborzu, ulica Opawska 10. Właścicielem Przedsiębiorstwa był w tym czasie dr Gerhardt Gotzmann.

Bardzo obszerne, kilku faktów nie znałem

[Raciborz]

Wiem że mam gdzieś w piwnicy całkiem starą butelkę z browaru braci Gotzmann, przełom XIX i XX wieku, zamykaną na korek.

Jeśli inna niż załączone na fotkach to chętnie zobaczę i ewentualnie odkupię

[Piwowar]

Okazuje się, że browar przy ulicy Opawskiej jako jeden z pierwszych na Górnym Śląsku warzył piwa metodą dolnej fermentacji. Hausmannowie warzyli tam takowe już w latach 50tych XIX wieku.

[Piwowar]

I jeszcze parę zdań na temat wojny piwnej, którą wytoczyli browarom Gotzmann i książęcemu raciborscy restauratorzy pod koniec 1903 roku. Chodziło o handel piwem butelkowym. Solą w oku restauratorów był fakt, że na sprzedaż piwa kuflowego trzeba było mieć koncesję, natomiast piwem butelkowym mógł handlować każdy. Związek restauratorów chciał wymusić na browarach, które według jego obliczeń sprzedawały dziennie ponad 5.000 butelek piwa, wyłączność na odbiór piwa butelkowego bezpośrednio od producenta. Jako główny odbiorca piwa z browarów związek twierdził, że zysk ze sprzedaży piwa butelkowego, który w skali rocznej obliczono na około 40.000 marek, należy się właśnie jemu. W połowie listopada 1903 roku 35 raciborskich restauratorów podpisało umowę, według której zobowiązali się od 1 stycznia 1904 roku bojkotować browary Gotzmann oraz książęcy, jeżeli nie przestaną one sprzedawać piwa butelkowego właścicielom magli, straganiarzom i innym drobnym handlarzom. W połowie stycznia 1904 roku 26 lokali, które dotychczas szynkowały piwo z dwóch bojkotowanych browarów, szynkowało już piwa tyskie, namysłowskie, Jindrichowskie oraz Schultheiss.