Wąsosz, [Setka] Viking Pils

[dyczkin]

Piwo gotowe do oceny

[kenny]

Ocena z ARTomatu

Kolor: Ciemnozłoty, mętny. [4]
Piana: Niska, ale trwała. [4]
Zapach: Jodyna, "szpitalne" zapachy, palona guma. Intensywny. [4.5]
Smak: Początek bardzo mdły, z gumowo-jodynowym posmakiem, potem lekko kwaskowe, na koniec goryczka średnia, zalegająca, korzenno-ziołowa. [4]
Wysycenie: Niskie/średnie. [4]
Opakowanie: Ok, tak jak reszta z browaru, kapsel golas. [4]
Uwagi: Hm, specyficzne, trzeba lubić takie klimaty. Mi to nawet pasuje, ale wielu będzie pewnie odrzucać. Blisko mu do niemieckiego Smokey George. Zapach intensywny, bardzo osobliwy. Smak całkiem zbalansowany, z jednej strony mdła, torfowa słodowość, a z drugiej wyraźna, długa goryczka. Ta ostatnia nawet trochę zbyt silna, długo zalega na języku. Piwo dla miłośników ekstremalnych doznań.

Moja ocena: [4.175]

[Petitpierre]

Dzięki za ostrzeżenie, Smokey George'a musiałem popchnąć whisky, bo nie chciał wejść.

[kenny]

Aż tak źle nie jest To piwo w przeciwieństwie do Smokey George'a nie jest jednowymiarowe, bo jest i torfowość i wyraźna goryczka. Ja pamiętam George'a jako mdłe, słodkawe i dość nudne piwo. Viking Pils ma taki sam typ torfowej słodowości, ale jest o wiele lepiej zbalansowany.

[Petitpierre]

A torfowość Viking Pils'a jakbyś przyrównał, to do jakiej whisky? Tak, SG ewidentnie na jedno kopyto, przez to rozczarowanie.

[kenny]

Hm, tak dokładnie to ciężko mi przyrównać, mam za małe doświadczenie w torfowych single maltach. W zapachu jest wybitnie "szpitalny", a w smaku bardziej jodynowy i jednocześnie bardzo mdły.

[jacekwerner]

W aromacie słód, ebonit. W smaku zrazu lekko, pilsowo, słodowo - po chwili dochodzi do głosu i rządzi niepodzielnie ebonit, spalone kable a towarzyszy im lekki kwasek i dymna goryczka. Mnie smakowało, mam jedynie wątpliwość czy posmakuje komuś, kto po raz pierwszy ma do czynienia z klimatami "peated". Moim zdaniem ten smak się kocha lub nienawidzi. Ja jestem zdecydowanie na tak
Foto :

[von_scheisse]

Ocena z ARTomatu

Kolor: Piwo jest koloru przybrudzonego złota, lekko opalizujące. [4.5]
Piana: Piana po lekkim wymuszeniu całkiem obfita, choć sycząca i szybko dziurawiąca się. Redukuje się do trwałego, ok. 0,5-centymetrowego kożuszka. [3.5]
Zapach: Aromat znany z whisky ze szkockiego regionu Islay, przede wszystkim torfowy - apteka, asfalt. W tle muśnięcie słodu i chyba gdzieś pałętają się także śladowe ilości estrów. [4.5]
Smak: Torfowy - w typie asfaltu, smoły i apteki, na drugim planie nienarzucająca się słodowa słodycz. Piwo jest nisko nagazowane, przez co jest bardzo smukłe i sesyjne, choć w lecie z efektem orzeźwienia mogłoby być różnie. Jednocześnie wędzonka jest na tyle zrównoważona, że od razu chce się wziąć kolejny łyk. [4.5]
Wysycenie: Niskie - w pilsie powinno jednak być znacznie wyższe. [3]
Opakowanie: Etykiety Setki bardzo mi się podobają - są starannie zaprojektowane, czytelne, a także zawierają komplet informacji. Całość minimalnie psuje czarny, goły kapsel . [4.5]
Uwagi: Data przydatności do spożycia: 05.07.2016 r.

Moja ocena: [4.325]

[Pess09]

Ocena z ARTomatu

Kolor: Złoto, opalizujące. [4.5]
Piana: Średnio obfita, raczej drobna, trochę się utrzymuje i lekko zdobi szkło.A [3.5]
Zapach: Przypalone kable, asfalt, apteka, nuty torfu całkiem intensywne, ciekawie mieszają się z typowo pilsowym zapachem chmielu. [4.5]
Smak: Jest delikatna słodycz i trochę estrów, torfowa wędzoność jest mocna ale nie przesadzona, mocno czuć motywy gumy, asfaltu i kabli, wyrazista chmielowa gorycz trawiasto ziołowa, zalegająca, jeszcze długo po przełknięciu czuć zarówno goryczke jak i torf. [4.5]
Wysycenie: Średnie, mogłoby być nawet odrobinę większe. [4]
Opakowanie: Takie sobie, typowe setki, czarny kapsel. [4]
Uwagi: Dobra pozycja dla entuzjastów torfu do których się zaliczam.

Moja ocena: [4.35]

[Pancernik]

Ocena z ARTomatu

Kolor: Złoty, chyba śladowo zamglony. [4]
Piana: Kremowa, drobna, z większymi bąblami, średniowysoka i średniotrwała. [3.5]
Zapach: Jakaś dziwna wędzonka, taka torfowo-szpitalna. Ślad pilsowy, chmielowo-słodowy, nikły. Nie jest to moja ulubiona odmiana wędzonki... [3.5]
Smak: Asfalt, plastik, spalone opony albo i kable... Skutecznie tłumią całą resztę (jeśli jest) i odbierają (mi) ochotę do picia. [3]
Wysycenie: Średnie. [4]
Opakowanie: Starannie zaprojektowane i wykonane. Nie widzę związku wikinga z piwem, ani z wędzonką czy torfem. Być może chodzi o zapach (?) spalonego przez wikingów podczas grabieży wioski transformatora... [4]
Uwagi: Doceniam kunszt oraz aromat torfowy, ale piwo mnie zupełnie nie podpasowało.

Moja ocena: [3.375]