InBev Belgium, Leffe Triple

[adam16]

Kolejne piwo robione wedle tradycji opactwa Leffe.
Butelka 0,33l. zakupiona, niestety w dalekiej Francji.
Piekna złotawa barwa, równie piękna sztywna i obfita piana. I jak wszytkie piwa które dofermentowują w butelkach, mętnawe. Trzeba mu dać czas by się odstało i wykazać się delikatnością przy przelewaniu do szkła.
W smaku delikatne, goryczkowe, z każdym łykiem coraz bardziej zdecydowane. Piszą iż aromatyzowane przyprawami, ale jakimi... któż to wie.
Alk 8,4%, brak danych o ekstrakcie.
Bardzo dobre

[grzech]

Było to jedno z pierwszych piw belgijskich, które wypiłem. Kupiłem w Warszawie na Chłodnej w małym sklepiku. Pamiętam tylko bardzo złożony smak,w którym domacałem się grzybów.

[lzkamil]

Parametry j.w.
Zlote, metne na sposob pszeniczniakowy (drozdze nie siedza w kawalkach na dnie tylko plywaja w calej objetosci).
Sporo gazu, wielka piana opada zostawiajac bardzo trwaly i gruby dywanik.
Zapach pszeniczno-slodowy, troche alkoholowy.
Smak drozdzowo-cytrynowy, slodowy, z goryczkowym posmakiem. Calkiem podobne do
Witkap Pater Tripel . Podejrzewam spory udzial slodu pszenicznego - bylby to najmocniejszy pszeniczniak jakiego pilem.

[Borysko]

Otrzymałem je w prezencie od mojego szefa z delegacji w Holandii
Piana dosyć wysoka, dosyć drobnopęcherzykowa - jak to w klasztorniakach. Zapach też nie odbiega od stylu - słodowy plus mnóstwo aromatów trudnych do nazwania. Kolorek jaśniutki, lekko mętne, z osadem drożdżowym. Smak: slodowość i słodycz oparta na bardzo zdecydowanej goryczce, która wydaje się pochodzić także od przypraw (kolendra i skórka pomarańczowa?). Posmak tych przypraw delikatnie wyczuwalny. Piwo dosyć lekkie, jak to tripel. Niewyczuwalna moc. Smak i zapach przypomina mi Westmalle Tripel. Polecam, na pewno nie zawiedzie milośnika klasztornych klimatów.

[Dreamer]

zaw. alk. 8,5% (but. 0,33 l)
dostępne w pubie Peron 6, Łódź

Okazuje się, że koncernowe piwa też mogą być nieliche. Przykładem może być marka Leffe, która jakiś czas temu dostępna w polskich sklepach teraz testowana po latach - nie straciła nic ze swej oryginalności. I tak Leffe stając w koncernowych szrankach bije na głowę swojego głównego konkurenta Grimbergen (oczywiście jest to moja subiektywna ocena). Testowane jak dotąd piwa tej marki okazały się niezwykle rozbudowane smakowo, a kolejnym przykładem jest właśnie opisywany Tripel:
kolor - ciemnosłomkowo-jasnopomarańczowy (ale mi się wymyśliło ), mocne zmętnienie;
piana - warstewka gęstej maślano-kremowej, drobnopęcherzykowej piany ślicznie otula piwo, a topniejąc pozostawia bogaty wzór na ściankach kielicha;
nasycenie - mocne;
zapach - niezwykle intensywny drożdżowo-kwaskowaty; owoce i przyprawy - obiecująca zapowiedź przed pierwszym łykiem;
smak - Borysko dobrze oddał ducha smaku tego piwa, i mimo że minęły dwa lata - nic się nie zmieniło: na smacznej słodowej podbudowie osadzona jest zaskakująco lekka (jak na tripla) kompozycja drożdżowo-owocowo-przyprawowo-chmielowa; Borysko nie wspomniał o drożdżach w smaku, a warto, bo to one nadają temu piwu specyficzny, typowo belgijski charakter; z drożdżami w tle kubki smakowe atakuje bogactwo kwaskowo-owocowych smaczków (grejpfruty) oraz przypraw korzennych (kolendra, dużo wanilii); co ciekawe wyraźnie wyczuwalne są też banany (lekkie smakowe skojarzenie z niemieckimi pszeniczniakami); no i w końcu solidne nachmielenie, które idealnie równoważy dotychczasowe smaki i powoduje, że słodkawe bądź co bądź piwo, nie staje się mdłe.

[Twilight_Alehouse]

Kupione w sierpniu 2009 w spożywczaku w Brukseli za 1,15€.

Kolor: Pasujący do stylu i doskonale oraz poetycko scharakteryzowany przez Dreamera Mogę dodać tylko, że u mnie zmętnienie średnie, bo po wielu miesiącach leżakowania drożdże zbiły się w beton na dnie butelki.
Piana: Nieszczególnie wysoka i dość szybko opada.
Zapach: Symfonia... Drożdże, owocki, nuty jak z ekstraktywnego wina albo białego porto, odrobina diacetylowego masełka, jak najbardziej pasująca do tripli nuta alkoholowa. Mimo to nie przytłacza, jak na ekstrakt nie jest zbyt silny.
Smak: Pierwsze wrażenie to lekka cierpkość i jakby świeży chleb posmarowany miodem. Bardzo silne nagazowanie sprawia, że piwo wydaje się lżejsze niż w rzeczywistości, ale i tak dobrze czuć nuty owocowe, chlebowe, biszkoptowe, leciutką taninową cierpkość i silne alkoholowe ciepełko.
Opakowanie: Jak na świetnym zdjęciu Dreamera. Szata graficzna typowa dla całej rodziny Leffe, konkretna marka jest zaznaczona tylko u spodu etykiety i krawatki. Kapsel dedykowany, bo w odpowiednim wariancie kolorystycznym.
Uwagi: Jest to dobre piwo, ale belgijskie oceniam według podwyższonych kryteriów. Z trapistami nie może się równać, bardzo wielu "zwykłych" tripli też nie przebije. Mimo to powtórzę po raz enty: żeby u nas były takie koncerniaki...

[kogoot]

Piłem je na delegacji w Holandii spróbowałem po kolei wszystkich Leffe jakie mieli na stanie czyli blond, braun i tripple.
Jak dla mnie to najlepsze z serii. Smak zapach piana i nasycenie, podane w firmowym szkle dało mi naparte wiele radości.

[kurgan]

13,89 pln za 0,3 w EPI

jezu, mam nadzieje że warte tej ceny

[DariuszSawicki]

jezu, mam nadzieje że warte tej ceny

Warte tej ceny, a Jezu to się pisze z dużej litery.
Te Leffe jest najlepsze od nich. Na drugim miejscu jest Leffe Radieuse .

[Aleksandros]

Na początek niemiła niespodzianka. Piwo chce uciec z butelki. Na szczęście otwierałem w kuchni w bezpośredniej bliskości zlewu, więc nic wielkiego się nie stało. Gdybym otwierał przy stole, już na starcie bym się zdenerwował.

Kolor: Pomarańczowy, nieprzezroczysty. Byłby naprawdę ładny, gdyby nie pływały w piwie ciemne farfocle drożdżowe. 3,5
Piana: Przy nalewaniu obfita i drobnoziarnista, ale dość szybko redukuje się do cienkiej warstewki. Zostawia nieco śladów na szkle. 3,5
Zapach: Wyraźny. Owocowy (dominują morele i brzoskwinia), lekko cytrusowy, drożdżowy. Bardzo przyjemny. 5
Smak: Zrównoważony, półwytrawny. Owoce z zapachu jeszcze wyraźniejsze, ale pojawia się dodatkowo banan i smak przejrzałej śliwki (nie suszonej!) oraz cierpkość na finiszu. Do tego ujawnia się wyraźna nuta alkoholowa (w sumie nic dziwnego przy tej mocy). Goryczka średnia, długo pozostająca. W drugiej połowie robi się trochę męczące. 3,5
Wysycenie: Po początkowych atrakcjach w czasie picia jest już w porządku. Ale niestety za akcję z "szampanem" muszę dać 1.
Opakowanie: Jak na zdjęciu powyżej. Wizualnie ładne, choć przydałoby się więcej informacji o piwie. 4
Uwagi: Warka do 5.04.2015. Piwo pachnie bardzo dobrze, ale niestety w smaku jest gorzej. Tzw. "pijalność" na niskim poziomie. Więcej niż jedną buteleczkę na pewno bym nie wypił.

[Szakali]

jezu, mam nadzieje że warte tej ceny

Ogólnie to standardowa cena jak na Trapisty .... i to mnie boli , bo rzadko goszczą przez to na moim stole . Ja zawsze wypatruję jakichś promocji w marketach, czasem idzie coś fajnie wyhaczyć.

[Aleksandros]

Tylko że Leffe nie jest z browaru trapistów.

[Szakali]

Zawsze myślałem ,że to belgijskie piwo klasztorne ...oświeć mnie ^^

[Aleksandros]

Browarów trapistów jest bodajże tylko 8. Leffe jest po prostu marką i należy do InBev Belgium. Nie jest piwem klasztornym w tym sensie, że jest warzone przez zakonników. Do niedawna na pewno produkowano je w Hoegaarden, teraz ponoć w Leuven (browar Stella Artois).

[jacekwerner]

Sorry za "trzy grosze" - myślę, że można ująć to tak :
każde piwo trapistów jest piwem klasztornym - nie każde piwo klasztorne jest piwem trapistów
A swoją drogą - Leffe warzone przez koncern InBev z klasztornym to ma chyba tyle wspólnego, że produkowane jest na licencji zakonu Notre Dame de Leffe i część zysku spływa do tego zgromadzenia.