Cornelissen, King Mule IPA

[darekd]

Browar z Limburgii (belgijskiej), który wcześniej używał nazwy Sint Jozef

Mandarynkowa IPA, 5,7% alk., 60 IBU

https://brouwerijcornelissen.be/en/beers/king-mule/

Aromat - bardziej jak wit niż IPA, choć w składzie tylko słód jęczmienny - słodkie owoce (mandarynka, brzoskwinia)- dużo tego aromatu, nieco perfumowo
Piana - zdecydowanie wysoka, zbita, trwała, kożuch do końca, zostaje na szkle
Barwa - ciemne złoto, leciutko opalizuje
Wysycenie - umiarkowane, lekko musuje
Smak - znowu trochę jak wit (nawet jakby ciut mydełka), ale bez rześkości, jest cięższe i bardziej płaskie, mniej złożone w smaku. Dość sztuczny owocowy smak słodkich mandarynek lub brzoskwiń (może to w dużej mierze efekt aromatu), trochę skórki pomarańczowej. Goryczka wyraźna (ale nie dałbym 60 IBU) i dość tępa, zalegająca
Treściwość - spora

Król Mułów taka nazwa? No rzeczywiście trochę zamula. Dość sztuczny ten mandarynkowy dodatek, a i baza też nie zachwyca. Da się wypić i zapamiętać, żeby raczej nie wracać, bo to nic specjalnego.

[darekd]

[Prusak]

PIwno, mimo braku wstrząsów i dobreg przechwywania po otwarciu niemal kipiało z buteli.
Zapach bardzo przyjemny, zgodny z deklarowanym, nuty mięty i liomonki, może kapka chmielu.
PIana rzeczywiście obfita i trwała, kożuszkowata, ze śladam na szkle.
Barwa raczej w kierunku jaśniejszych tonów żółći.
Moze coś się w tym piwie zmieniło, ale w smaku dominuje wyrazista goryczka przeplatana z nutami cytrynowo-pestkowymi. Tak jak byśmy zgryźli właśnie pestkę z cytryny. Zgadzam się z opinią, że jest ona zbyt tępa i wulgarna, zupełnie nie mam natomiast skojarzeń z witem.
Przy pierwszych łykach ten typ goryczki daje się znieść, na dłuższą metę niekoniecznie.
Butelka bez zmian.