St. Bernard, St. Bernardus Wit

[leona]

Butelka 0,33l
Alk. 5,5% obj.
ekstrakt n/n

Kolor żółto złoty, mętny.
Zapach cytrusowy, wręcz cytrynowy. W dali jakieś przyprawy (pieprz?) albo chmiel.
W smaku lekkie i rześkie, mocno wysycone. Kwaskowate z wyraźnym posmakiem kolendry.
Opakowanie w stylu innych Bernardusów w błyszczącej srebrem kolorystyce. Kapsel dedykowany piwu.

Dobrze orzeźwiające, lekkie w odbiorze piwo.

[Kwadri]

St. Bernardus Witbier

Kolor: Ciemnopomarańczowy, mętny.
Piana: Wysoka, grubobąblowa. Opada po kilku minutach do półcentymetrowego kożuszka. Gruby pierścień zostaje do końca.
Zapach: Intensywny. Na pierwszy plan wysuwa się kolendra i pomarańcze. W tle przyjemna pszeniczna słodowość, która szybko nabiera intensywności i niestety trochę tłumi początkowe witbierowe akcenty.
Smak: Mocno pszeniczny, lekko kwaskowy początek z kolendrowo-pomarańczowymi posmakami. Szybko zaznacza się mocna goryczka, która zostaje w posmaku wraz z cytrusowymi, lekko kwaskowymi smaczkami.
Wysycenie: Wysokie, orzeźwiające.
Opakowanie: Smukła buteleczka 0,33 ze srebrną etykietą w stylu innych Bernardusów. Kapsel dedykowany.

Strona browaru podaje, że Pierre Celis miał udział przy powstaniu tego piwa.

[Kwadri]

St. Bernardus Witbier

[grew]

Również i mi było dane spróbować tego Wita Bardzo smaczny, treściwy i wyborny. Intensywny zapach kolendry i cytrusów. Mocne wysycenie. Z pewnością powtórzę, niezdecydowanym polecam. Odświeża w obecnie upalne dni

Zakupione w Browarku za 6,70pln.

[e-prezes]

Kolor: Ciemnopomarańczowy, mętny.
...

Nie nazwał bym tego pomarańczowym, ani tym bardziej ciemnopomarańczowym. Złoty, mętny. W smaku cytrusowe, kwaskowe, na finiszu jakby z grapefruitową wytrawnością. Aromat delikatny, kolendrowy, choć nie tak intensywny jak w ukraińskich czy białoruskich witach. Cytrusowa nuta bardziej schowana, ale obecna. Piana niestety mizerna i pozostaje po chwili tylko obrączka. Opakowanie bez zmian. Nabyte za 7,80 PLN w SmakPiwa.pl
Dzień wcześniej piłem Blanche de Namour, ale wybrać które z nich lepsze nie umiem. W obu mi czegoś brakuje, choć złe nie są.

[wpadzio]

Barwa bardzo jasnego złota z mlecznym odcieniem. Prawidłowo mętna.
Bardzo wysoka i długo utrzymująca się sztywna biała piana. Wyraźne ślady na szkle.
Piwo o pięknym, aromatycznym bukiecie. Pokaźne przyprawowe, korzenne, kolendrowe nuty. Rześki, kwaskowy, cytrusowy charakter, wsparty lekką słodkością i wyraźnymi zbożowymi odcieniami.
Smak jest przedłużeniem wrażeń zapachowych. Dominują mocne fenolowe nastroje przyprawowe, zwłaszcza pieprzu i kolendry. Nieco tylko ustępują im cytrusowe, owocowe klimaty, a także przyjemna, waniliowo-mleczna słodkość, która wyśmienicie balansuje ostrzejsze, kwaskowate nuty. W posmakach pojawia się dodatkowo pszeniczna chlebowość.
Piwo ma bardzo orzeźwiający charakter - jest wysoko nagazowane, niemalże musujące. Odbieram je też jako stosunkowo wysoko treściwe.
Od zdjęcia Kwadriego nic się nie zmieniło jeśli chodzi o oprawę. Nadal zachęca nas do konsumpcji jowialny mnich na srebrnym tle. Przyjemna etykieta. Parametry bez zmian. Kapsel również.

Doskonały witbier, przesunięty nieco w kierunku przyprawowej wyrazistości, kosztem miękkiej, mlecznej słodyczy. Mnie to akurat odpowiada. Żałuję, że tylko 0,33l... 9 w skali 1-10. No ale skoro majstrował przy tym wskrzesiciel stylu Pierre Celis...

[yaro74]

Kolor złoty, mętny.
Piana wysoka, biała, dość spora warstwa utrzymuje się do końca zostawiając ślady na szkle.
Zapach średnio intensywny, kolendra, cytrusy i pszeniczna słodowość.
Smak: przyprawy, cytrusy (przede wszystkim pomarańcze) i pszenica . Lekka słodycz i spora kwaskowość, co mi bardzo odpowiada.
Wysycenie wysokie.
Piwo bardzo smaczne, orzeźwiające. Podobnie jak Wpadzio żałuję, że tylko 0,33l.

[yoxik]

St. Bernard, St. Bernardus Wit
Piana drobna ale niezbyt obfita. Kolor brudny żółty, mętny. Aromat lekko pomarańcza oraz spore utlenienie karton, kurz. Smak wyraźna pomarańcza, zbożowy, lekko kwaskowe na finiszu kolendra, dość lekkie w odbiorze nie puste. Jest niestety utlenienie jako karton i plastik. Piwo pite 3 miesiące przed końcem terminu, usprawiedliwiam jego wady przez ten fakt. Pewnie wart drugiej szansy ale w świeższej wersji teraz poprawnie.