Ørbæk, Jefferson Dubl

[zgroza]

Piwo warzone w browarze Ørbæk przez gościnnego piwowara od razu zasługuje na osobną markę
6,8%, owies w zasypie
Piana: bywało gorzej
Gaz: bywało lepiej
Kolor: ciemnomętnoczerwonobrązowy
Zapach: delikatnie wieloowocowy
Smak: ładny, harmonijny, owocowo-chmielowy, ale niewiele charakteru.
Porównując z tempem, w jakim zniknęło z półek sklepowych, kiepsko. Zdecydowanie nie była to optymalna cena. No i widać, że browar nie jest dumny ze swojej marki (też bym nie był).

[zgroza]

Wyjątkowo odłażące etykiety, opakowanie ogólnie kiepskie.

[Kolesław]

Zapach. Przypalone owoce, odrobina czekolady, suszona śliwka. Trochę ostrości palonego słodu i goździków. Oryginalnie i ładnie.
Piana beżowa, słaba. Niska, krótka, prawie bezśladowa. Gaz średni, nienachalany, a lekko podszczypuje.
Kolor czerwono-miedziany, lekko zamglony, o! bliżej dna mocno zamglony.
Smak trochę jak zapach ale bardziej wytrawny. Owocowo-wytrawny z toffikowo-waniliowym epizodem i gorzkim chmielowym finiszem.
Stosunkowo lekki double. Nie kanoniczne, ale całkiem dobre.