Bayreuther Bierbrauerei, Landbier

[darekd]

czyli frankońskie ciemne.
alk 5,3. Ekstr. ?

Aromat - słodowy z lekkim karmelem i palonością
Barwa - brunatno-brązowa, lekko mętne
Piana - nie pozostaje zbyt długo,
Wysycenie - nie wysokie, odpowiednie
Smak - ciekawy, złożony. Wysoka treściwość słodowa, wyczuwalny karmel, lekko podpalane, potem lekki kwasek z goryczkowym finiszem. Zastosowano kilka rodzajów słodu.
Dobre. Fajne piwo na jesienne wieczory.

Oficjalnie wygląda tak:

http://www.bayreuther-bierbrauerei.de/unser_bier/bayreuther/landbier_13.html

[wrednyhawran]

Pyszne piwo o pięknym ciemnym, pod światło rubinowym, mętnym kolorze. Po otwarciu stylowej butelki z krachlą uwalnia się bardzo przyjemny zapach chleba żytniego. Smak jest wywarzony, dosyć głęboki. Można wyczuć palony słód, prawdopodobnie jęczmienny (ale byc może również żytni, stąd ten zapach), mocna palona goryczka na koniec, ale gdzieś tam w trakcie przenika delikatna nuta słodyczy. Trzeba też wspomnieć o świetnej, gęstej kremowej i delikatnej puszystej pianie, która utrzymuje się dosyć długo, a pod koniec pada do delikatnego kożuszka zostawiałąc spore zacieki na szkle.

Bardzo smaczne, świetne piwo. Warte spróbowania.

[Twilight_Alehouse]

Kupione w Zofmarze za 5,20 zł.

Kolor: Ciemny brąz, jak to we frankońskich dunklach. Leciutko opalizujący.
Piana: Ładna, beżowawa. Opada dość szybko, ale osadza się obficie na ściankach.
Zapach: Bardzo silny, czuć karmel, owoce (suszone śliwki), kwas chlebowy. Świetny.
Smak: Zachwyca od pierwszej chwili. Piwo jest treściwe (co potęguje jeszcze słabe wysycenie), czuć w nim mnóstwo ciekawych smaczków. Są owoce, orzechy, trochę karmelu (choć nie słodyczy), znane już z zapachu nuty kwasu chlebowego, a także słaba goryczka.
Opakowanie: Bardzo prosta etykieta, ze smakiem i klasą. Jak na zdjęciu Hawrana.
Uwagi: Nie kojarzyłem dotąd landbierów z ciemnymi piwami, a jednak i takowe można zrobić w tak tradycyjny, frankoński sposób. Pyszne.

[sandacz]

Z początku maślano-karmelowe (z przewagą tego pierwszego), a chwilę po przełknięciu pojawiał się drażniący momentami kwasek, który zapewne pochodził od chmielu, gdyż goryczki to ja specjalnie tutaj nie wyczułem.