Salopian, Oracle

[Sven]

Real ale, pompowane.

Moc 4% alk.

Piana wysoka i trwala, kremowa. Barwa slomkowa, zapach orzezwiajaco chmielowy, smak to zdecydowana goryczka, podbudowana nutami cytrusowymi, swieze, po przelknieciu pojawiaja sie nuty slodowe. Bardzo smaczne, warte skosztowania zwlaszcza w lecie, kiedy bedzie doskonale gasic pragnienie.

Link: http://www.salopianbrewery.co.uk/beers.php

[Dreamer]

styl: golden ale
alk. 4,0%

Przemianę mentalnościową i przejście z piwowarstwa tradycyjnego na nowofalowe zawdzięcza browar Salopian jednemu gościowi - Jake'owi Douglasowi, który jako szef sprzedaży został ściągnięty z browaru Oakham (to kolejny zasłużony "dinozaur" brytyjskiej rewolucji piwnej ze swoim słynnym piwem "Citra" - pierwszym na Wyspach uwarzonym z tym chmielem). Jake chcąc przekonać współpracowników do piw w nowym stylu zaproponował wizytę w pubie, gdzie wszystkich zachwyciła jedna z nowości (niestety, źródła milczą, co to było, ale można się domyślać, że właśnie coś z Oakham - pamiętajmy, że rzecz dzieje się w 2008 r). Postanowiono uwarzyć podobne piwo w browarze Salopian. Tak właśnie narodziło się "Oracle", pierwsze nowofalowe piwo browaru, intensywnie chmielone amerykańskimi chmielami wzorowane na piwie rekomendowanym przez Jake'a. Przeszukałem wszystkie źródła i niestety nie znalazłem informacji jakie chmiele użyto do warzenia, poza tym że amerykańskie. Zresztą w ciągu tych lat nachmielenie mogło się zmieniać.

BARWA: ciemnosłomkowa
ZAPACH: wyłącznie aromaty chmielowe - słodkie cytrusy (pomarańcze, mandarynki), szczypta egzotyki (jakiś ananas), ale przede wszystkim białe owoce (melon, liczi) i, niech stracę zmysł smaku jeśli nie wyczuwam tu charakterystycznego, lekko naftowego aromatu Mosaika.
SMAK: świeżość i wytrawność dobrego, smukłego APA: aromaty białych owoców, cytrusów i ziół mieszają się z wyraźną grejpfrutową goryczką; i znów: wśród świeżych, cytrusowych aromatów pojawia się specyficzna, lekko dusząca, winno-ziołowa nuta, typowa dla Mosaika (ewentualnie chmieli nowozelandzkich, ale tu podobno jest tylko Ameryka); daleko z tyłu, poza chmielowymi zmaganiami na pierwszym planie, początkowo nieśmiało wydobywają się delikatne zbożowe akcenty słodowe, które w miarę ogrzewania piwa przybierają na sile i rozchodzą się słodkawym, biszkoptowym finiszem, a mocna, grejpfrutowa goryczka nie odpuszcza ani na chwilę.