Tweet
Hi, I am looking for any information about the beer brewery in Zaliztsi/Zalozce, Tarnopol, Ukraine. I found that it was owned by Meyer/Majer Teichholz. I am trying to know further like its brand and its address. Anything would be helpful. 
-
-
The “Industry – Commerce – Index” from 1906 reports that Teicholz Majer has leased the brewery from Tadeusz Cieński. The website http://www.olejow.pl/print.php?type=A&item_id=583 informs us that this lease took place between 1901 and 1912. In addition, Teicholz Majer 1901 is mentioned as the owner of the mill. The village of Złoźce itself has also been referred to as Zaośce, Zaośce Stare and Nowe – maybe this will help you in your search
You may find more information on these pages:
https://kehilalinks. jewishgen. org/Krakow/kra_beer_industr. htm
From the specialist literature I recommend: https://ebooks.com.pl/browarnictwo-g...dam-spyra.html and https://www.legimi.pl/ebook-piwo-to-...i,b485324.html
The author of “Beer is a necessary drink” is Mr. Sławomir Jędrzejewski – he used to appear in this forum (if I remember correctly) under the nickname Kałusz. Here is an old thread with https://www.browar.biz/forum/piwo/hi...-do-piwa/page2 – try to send it a private message. Good luck with the search.
W ,,Skorowidzie przemysłowo – handlowym „ z 1906 roku znajdziemy informacje, że Teicholz Majer dzierżawił browar od Taduesza Cieńskiego. Strona http://www.olejow.pl/print.php?type=A&item_id=583 podaje nam informacje, że dzierżawa ta występowała w latach 1901 – 1912. Dodatkowo Teicholz Majer jest tam wymieniany w 1901 roku jako właściciel młyna. Sama miejscowość Załoźce zwana była również Załośce, Załośce Stare i Nowe- może to ci pomoże w poszukiwaniach
Może więcej informacji znajdziesz na tych stronach:
https://www.academia.edu/10132098/History_of_Beer_Brewing_in_Galicia
https://kehilalinks.jewishgen.org/Krakow/kra_beer_industr.htm
Z literatury fachowej polecam: https://ebooks.com.pl/browarnictwo-g...dam-spyra.html oraz https://www.legimi.pl/ebook-piwo-to-...i,b485324.html
Autorem ,, Piwo to napój niezbędny” jest Pan Sławomir Jędrzejewski – występował dawniej na tym forum, ( o ile dobrze pamiętam ) pod nickiem: Kałusz. Tu masz stary wątek z jego udziałem : https://www.browar.biz/forum/piwo/hi...-do-piwa/page2 - spróbuj napisać mu prywatną wiadomość. Powodzenia w dalszych poszukiwaniach.
-
It seems that the brewery Złoźce Tadeusz Cieński was one of the “companies” on the territory of a large latifundium – with a total area of 13 thousand – called Pieniacki State. “ His story is explained on the website of Beata Szykulska – http://bondi.com.pl/portfolio/pieniaki/. He quotes the content that interests us the most:
,, ... Residence and Village – Pieniaki, a castle-garden complex, picturesquely situated between the Voroniaki Mountains, belonged to Ignacy Miączyński, who, after buying the key “Złoźka”, united two large adjoining estates into one unit. The property created in this way, which lies entirely in the basin of the upper Seret, was named “Pieniaki State... ”
, ... However, the Pieniaki remained in the hands of Miączyński for only two generations. As dowry of Mateusz and Clementina’s only daughter, Alfonsyna Miączyńska (1836-1919), they went in turn to her husband’s family, Wladimir Hr. Dzieduszycki (1825-1899). After combining five large keys in his hand, namely Poturzyca, Zarzecze, Tarnawatka, Komarzewo and Pieniaki, Vladimir Dzieduszycki became the richest Poland in the territory of the Austrian conquest. But after he left them behind for decades, they changed the owner’s name. This time as the bride of Vladimir Dzieduszycki’s daughter Maria, who has been married to Tadeusz Cieński h. since 1894. They came into the possession of Cieński. Tadeusz’s son, Stanisław Cieński, who was married to Cäcilia Father Jabłonowska from Bernsztyn, was the last owner of Pieniak until September 1939 … ”
,, … When Tadeusz Cieński managed the Pieniaki-Złoźce estate, he found it in poor condition, with the exception of the Markopol outpost. Others remained in long-term leases and had to be bought back. As in Drohiczówka, he modernized his farming methods, mainly by purchasing agricultural equipment and machinery. He sought an industrialization of wealth. Breweries, mills and distilleries were rebuilt. In 1905 the first power plant was put into operation, supplying residential areas, estate offices, orangeries and threshing plants with electricity … ”
,, … The Russian invasion of 1914 spared Pieniaki. The Russians only took the armory and left the rest of the harvest untouched. However, in the summer of 1915, when the Austrian troops fought back and the front stabilized at the former Austrian-Russian border a few kilometres from the court, Pieniaki was directly threatened. At that time the staff of General Tadeusz Rozadowski was located in the palace. Anticipating fierce fighting, he advised the owners to take their most valuable items to a safer place. They were transported to Lviv on several dozen carriages. However, the withdrawal of the Austrian troops in August 1916 made it impossible to take the rest with them. The front moved to Pieniak itself and stood on the line of the Sereth River, which flowed forty kilometers through the territory of the estates. Excavated on both sides of the river, the enemy armies, one after the other, tried to defeat the river. As a result, all the villages and towns on the front were killed. Particularly affected, however, was the so-called “Palastberg”, which lay directly above the Seret and was exposed to continuous fire from Austrian artillery. The palace was burnt down by shells in August 1916. Due to the lack of funds, the ruins were not rebuilt. The owners lived in a small nursing home. During the First World War, 360 buildings of the manor were destroyed in the territory of the Pieniaki State, including three distilleries, six mills, a brewery, a glassworks, a number of bricks, limestone works, quarries, etc. All the cattle are gone. There was not a single agricultural plant, not a single agricultural machine. The power plant that illuminates the castle and all the buildings no longer exists, all the locks have been blown up ... ”
From the above text it is clear that unfortunately there is no trace left of the buildings of the brewery. . . .
Comment
-
Wygląda na to, że browar Załoźce Tadeusza Cieńskiego był jednym z ,, przedsiębiorstw” na terenie sporego latyfundium - o łącznej powierzchni 13 tys - zwanego ,, państwem pieniackim. „ Jego historia przybliżona jest na stronie Beaty Szykulskiej - http://bondi.com.pl/portfolio/pieniaki/. Cytuje najbardziej interesujące nas treści:
,, ... Wielkopańska rezydencja i wieś – Pieniaki, stanowiąca zespół pałacowo-ogrodowy, malowniczo usytuowany wśród wzniesień Woroniaków należał do Ignacego Miączyńskiego, który dokupiwszy klucz Załoźce, połączył dwa wielkie, graniczące ze sobą, majątki w jedną całość. Dla powstałej w ten sposób fortuny położonej w całości w dorzeczu górnego Seretu, przydano nazwę „Państwo Pieniaki...”
,, …. W ręku Miączyńskich Pieniaki pozostawały jednak tylko w ciągu dwóch pokoleń. Jako posag jedynej córki Mateusza i Klementyny, Alfonsyny Miączyńskiej (1836-1919), przeszły one bowiem z kolei do rodziny jej męża, Włodzimierza hr. Dzieduszyckiego (1825-1899). Skupiwszy w swym ręku pięć rozległych kluczy, to jest: Poturzycę, Zarzecze, Tarnawatkę, Komarzewo i Pieniaki z Załoźcami, stał się Włodzimierz Dzieduszycki najbogatszym w ziemię Polakiem na terenie zaboru austriackiego. Ale po kilkudziesięcioletnim pozostawieniu tych majętności w jego ręku zmieniły one nazwisko właściciela. Tym razem jako wiano córki Włodzimierza Dzieduszyckiego, Marii, zamężnej od 1894 roku z Tadeuszem Cieńskim h. Pomian, dostały się one w posiadanie Cieńskich. Syn Tadeusza, Stanisław Cieński, ożeniony z Cecylią ks. Jabłonowską z Bursztyna, był ostatnim właścicielem Pieniak do września 1939 roku...”
,, … Obejmując gospodarowanie nad majątkami Pieniaki-Załoźce, Tadeusz Cieński zastał je w złym stanie, z wyjątkiem folwarku markopolskiego. Inne pozostawały w długoletnich dzierżawach i trzeba było je wykupić. Podobnie jak w Drohiczówce unowocześnił metody gospodarowania, zakupując przede wszystkim sprzęt i maszyny rolnicze. Dążył do uprzemysłowienia majątku. Przebudowie poddano browary, młyny i gorzelnie. W roku 1905 uruchomiona została pierwsza elektrownia, dostarczająca prąd do pomieszczeń mieszkalnych, kancelarii majątkowych, oranżerii i młockarni...”
,, … Inwazja rosyjska z 1914 roku oszczędziła Pieniaki. Rosjanie wywieźli jedynie zbrojownię, resztę zbiorów pozostawiając nietkniętą. Gdy jednak latem 1915 roku wojska austriackie odparły rosyjskie i front ustabilizował się w okolicach dawnej austriacko-rosyjskiej granicy, w odległości kilkunastu kilometrów od dworu, Pieniaki zagrożone zostały bezpośrednio. W pałacu zainstalował się wówczas sztab gen. Tadeusza Rozwadowskiego. Przewidując zaciekłe walki, doradził on właścicielom wywiezienie najcenniejszych przedmiotów w miejsce bardziej bezpieczne. Na kilkudziesięciu furach przetransportowano je więc do Lwowa. Cofnięcie się wojsk austriackich w sierpniu 1916 roku uniemożliwiło jednak zabranie reszty. Front przesunął się wówczas do samych Pieniak i stanął na linii Seretu, płynącego poprzez teren dóbr na przestrzeni czterdziestu kilku kilometrów. Okopane po obu stronach rzeki nieprzyjacielskie armie usiłowały, raz jedna, to znów druga, sforsować ją. W konsekwencji pastwą owych walk padły wszystkie wioski i miasteczka leżące na linii frontu. Szczególnie jednak ucierpiała tzw. „góra pałacowa”, leżąca bezpośrednio nad Seretem, wystawiona na nieprzerwany ogień artylerii austriackiej. Pałac spłonął od pocisków w sierpniu 1916 roku wraz z całym, pozostałym na miejscu urządzeniem. Z powodu braku odpowiednich na to środków, ruin już nie odbudowano. Właściciele zamieszkali w małym dworku zastępczym. W czasie pierwszej wojny światowej na obszarze „Państwa Pieniaki” uległo zniszczeniu 360 budynków należących do majątku, w tym oprócz pałacu i zabudowań folwarcznych, trzy gorzelnie, sześć młynów, jeden browar, huta szkła, szereg cegielni, wapienników, kamieniołomów itd. Przepadł cały inwentarz żywy. Nie ocalał ani jeden sprzęt folwarczny, ani jedna maszyna rolnicza. Elektrownia, oświetlająca pałac i wszystkie zabudowania, przestała istnieć, wszystkie śluzy wysadzono w powietrze ...”
Z powyższego tekstu wynika, że niestety po zabudowaniach browaru nie pozostał już żaden ślad....
Comment
-
The brewery in Złoźce was founded in the part of the castle in the years when the village belonged to Dzieduszyński. The website http://www.olejow.pl/readarticle.php?article_id=47 informs us that the brewery already existed in 1890. A colourful description of the transformation of the residence into a brewery can be found on the above-mentioned page dedicated to the village of Olejów.
„. . . The transfer of Złoziecece to the property of Miączyński marked the beginning of the decline of the castle. Ignacy Miączyński turned it into a cloth factory. The magnificent castle chambers occupied the castle chambers, the castle chambers, the warehouses and the like and quickly destroyed the magnificent Onge, the Großpanzer Residenz.
Ignacy Miączyński’s economic efforts failed in spite of substantial contributions, especially in view of the Austrian government’s opposition to the industrialisation of Galicia. Despite its excellent products, the crew’s cloth factory was no longer able to survive, as was the later founded ceiling factory.
During the Dzieduszycki period, part of the castle was abolished, and the rest a brewery was founded, which existed here for several years and almost ruined the old castle of Kamieniecki and Wiśniowiecki. It could still have been saved at that time if it had been designed for another purpose, such as an educational institution or a school, and rebuilt accordingly.
This was the state of the castle when the Great War broke out, which destroyed it to the rest. At a time of war he joined the Russian and Austro-German front. The castle walls and cellars served the German troops for months as defensive positions and were consequently destroyed by Russian artillery to such an extent that nothing can save the ruins of the castle of the occupiers from their final destruction. . . ”
https://www.olejow.pl/readarticle.php?article_id=1117
„ … Count Miączyński turned it into a practical use shortly after taking over the castle. With great effort he exchanged it for a famous cloth factory, to which he brought selected machines and workers from England. This changed the character and appearance of the castle. The former “master’s rooms” and all other toilets were occupied in reference books, press, map and graple rooms, and the chapel was converted into a warehouse. In the front, stables and other buildings were converted into offices and apartments of factory officials, storage rooms, a shop and an inn. Despite the excellent products, the factory did not last long due to the death of its founder and owner (1810) and later due to the fiscal sectors, as did the later factory of thick ceilings. After their fall, the new owner, Vladimir Mr. Dzieduszycki, had the front part of the castle and the tower completely buried in the ground and cut off the garden “with lime streets. ” Moreover, the second part of the castle, which gradually became a ruin, a brewery was founded, and some toilets occupied the dwellings of the brewery and the estate administration. The castle remained in this state until the war, which dealt it a severe blow. In 1916 and 1917, he was on the battle line of the trenches. For months the walls and cellars served as protection for the German army. As a result, Russian grenades turned entire parts of the walls and towers into a heap of rubble. A project was created to consume the remains of the ruins for school lessons. If this project had come about, the old monument could have been saved to some extent. . . . . . ”
https://www.olejow.pl/readarticle.php?article_id=91
Last edited by Buhu; 12-03-2022, 22:24.Comment
-
Browar w Załoźcach został założony w części zamku, w latach kiedy miejscowość należała do Dzieduszyńskich. Strona http://www.olejow.pl/readarticle.php?article_id=47 informuje nas, że browar istniał już w roku 1890. Barwny opis przekształcania rezydencji w browar znajduje się na wspomnianej wcześniej stronie, poświęconej miejscowości Olejów.
„... Przejście Załoziec na własność Miączyńskich stało się początkiem upadku zamku. Ignacy Miączyński zamienił go bowiem na fabrykę sukna. Wspaniałe komnaty zamkowe zajęły gręplarnie, postrzygalnie, magazyny i t. p., niszcząc szybko świetną ongi, wielkopańską siedzibę.
Ekonomiczne poczynania Ignacego Miączyńskiego, mimo bardzo znacznych wkładów, nie powiodły się, zwłaszcza wobec stanowiska rządu austrjackiego niechętnego uprzemysłowieniu Galicji. Załoziecka fabryka sukna, mimo znakomitych wyrobów, nie mogła dłużej się utrzymać, podobnie jak i założona następnie fabryka koców.
Za czasów Dzieduszyckich zniesiono część zamku, a w pozostałej założono browar, który przez szereg lat tu istniał, doprowadzając stary gród Kamienieckich i Wiśniowieckich niemal do ruiny. Zawsze jeszcze w tym czasie mógł być ocalony, gdyby go przeznaczono na inny cel, np. na zakład wychowawczy, czy szkołę i odpowiednio odbudowano.
Takim był stan zamku w chwili, gdy wybuchła wielka wojna, która zniszczyła go do reszty. W pewnym okresie wojny znalazł się on bowiem na linji frontu rosyjskiego i austro-niemieckiego. Mury i piwnice zamkowe służyły wojskom niemieckim przez szereg miesięcy za pozycje ochronne i w rezultacie tak zniszczone zostały przez artylerję rosyjską, że dziś nic już ruin załozieckiego zamku od ostatecznej zagłady nie ocali...”
https://www.olejow.pl/readarticle.php?article_id=1117
„ … Hrabia Miączyński wkrótce po objęciu zamku na praktyczny zamienił go użytek. Oto z wielkim nakładem zamienił go na słynną fabrykę sukna, do której z Anglji sprowadził doborowe maszyny i robotników. Wskutek tego zmienił się charakter i wygląd zamku. Dawne "pokoje pańskie" i wszystkie inne ubikacje zajęły postrzygalnie, prasownie, kartownie i greplarnie, a kaplica zamienioną została na magazyn. W przodowej części stajnie i inne budynki przerobiono na kancelarje i mieszkania urzędników fabrycznych, na składy, sklep i gospodę. Mimo znakomitych wyrobów, fabryka wskutek śmierci swego założyciela i właściciela (1810), a następnie wskutek sekatur fiskalnych, nie utrzymała się długo, jak również i założona po niej fabryka grubych koców. Po ich upadku nowy właściciel, Włodzimierz hr. Dzieduszycki, kazał znieść zupełnie do gruntu, przodową część zamku wraz z wieżą, a ogród "z ulicami lipowemi", wyciąć. W pozostałej, drugiej części zamku, która stopniowo zamieniała się w ruinę, został założony browar, niektóre zaś ubikacje zajęły mieszkania służby browarnianej i administracji dóbr. W tym stanie utrzymywał się zamek aż do wojny, która srogi zadała mu cios. W latach 1916 i 1917 znalazł się na linji bojowej okopów. Przez szereg miesięcy mury jego i piwnice służyły za ochronę wojskom niemieckim. W następstwie tego granaty rosyjskie całe partje ścian i baszt zamieniły w kupę gruzów. Zrodził się projekt, aby pozostałe resztki ruin zużyć na cele szkolnictwa. Gdyby ten projekt doszedł do skutku, stary zabytek mógłby być do pewnego stopnia jeszcze ocalony......”
https://www.olejow.pl/readarticle.php?article_id=91
Last edited by Buhu; 12-03-2022, 22:24.Comment
-
And the pond wood you were looking for, Majer, was in Rowe near Załoziec. As can be read on the website http://www.olejow.pl/readarticle.php?article_id=1257 there was a fire in the courtyard of the Majer in 1909.
Poszukiwany zaś przez ciebie Teichholz Majer mirszkał w Reniowe koło Załoziec. Jak czytamy na stronie http://www.olejow.pl/readarticle.php?article_id=1257 - w roku 1909 miał miejsce pożar w należacym do Majera gospodarstwie
Gazeta Narodowa. Rok XLIX. Nr. 130. Lwów - Środa dnia 9 Czerwca 1909
In Reniów, near Załziec, several manor buildings of Mr. Tadeusz, Cieński, valued at more than 16 thousand k, as well as locomotives and part of the economic equipment, the tenant Pondwood Majer, were valued at 21 thousand k. Mostly everything was insured in the Krakow Tow. “zp.
Last edited by Buhu; 12-03-2022, 22:23.Comment
-
I wrote an e-mail to Mr. Remigiusz Paduch – creator of the website https://www.olejow.pl/news.php
The rust was lightning fast. Allow me to quote his e-mail:
,, . . Unfortunately, I do not have any further information about this brewery. In the Galician newspapers from Lviv and Złoczów, which are available in the Polish and Austrian Digital Libraries, there are no advertisements of Mr. Teichholz or articles about him. Perhaps he became known in the local Israeli press published in Brody or Ternopil. During the First World War, he fled to the West, like many rich Galician Jews who feared persecution by the Muscovites. In 1917, he lived safely in Vienna and was on the list of donors to the Israeli school fund published in the newspaper “Jüdische Korrespondenz. ” And that’s the only mention of this man.
I can’t help you with the brewery. I have a scan of Mr. Teichholz’s handwriting from 1890, which is associated with this brewery. In it, he asks the administrator of the property for a kind of “deposit voucher” for the mill and the brewery. I do not know whether this is a receipt for the amount he has paid or whether it is another document. On the back are the manager’s notes. The scans are taken from the resource “List of different persons to the director of the law firm Dzieduszycki-Güter in Lviv. 1862-1892. ”
https://dbs.ossolineum.pl/kzc/wyniki_pl.php?RL-012719
If you find information about the brewery, please send it to https://www.olejow.pl/contact.php
The site is really a treasure trove of knowledge about these areas, and it is worthwhile to enrich it.Last edited by Buhu; 14-03-2022, 01:52.Comment
-
I know that his son - Leib Teichholz - fled to Vienna during WWI, but I didn't know that Majer himself also fled to Vienna. Maybe the Teichholz who is mentioned in "Judische korrespondenz" is Leib and not Majer (I couldn't find this source).
By the way, do you know what the abbreviation "PFa" which appears in the industry record above means?
I am so grateful to you!
-
-
Napisałem meila do Pana Remigiusza Paducha - twórcy strony https://www.olejow.pl/news.php.
Odzew był błyskawiczny. Pozwole sobie zacytować jego meila:
,,... Dzień dobry
Innych informacji o tym browarze niestety nie posiadam. W galicyjskich gazetach ze Lwowa i Złoczowa, dostępnych w polskich i austriackich bibliotekach cyfrowych, nie ma żadnych inseratów pana Teichholza, ani artykułów o nim. Być może ogłaszał się w lokalnej prasie izraelickiej, wychodzącej w Brodach czy Tarnopolu. W czasie pierwszej wojny światowej, jak wielu bogatych galicyjskich Żydów, bojących się prześladowania przez Moskali, uciekł na zachód. W 1917 roku mieszkał na pewno w Wiedniu i figurował na liście ofiarodawców na fundusz szkół izraelickich, publikowanej w gazecie "Jüdische Korrespondenz". I jest to jedyna wzmianka o tym człowieku.
Tak że z browarem Panu nie pomogę. Mam za to skan odręcznego pisma pana Teichholza z 1890 roku, jak najbardziej związanego z tym browarem. Prosi w nim rządcę majątku załozieckiego o jakiś "kupon od kaucji" za młyn i browar. Nie wiem, czy chodzi tu o pokwitowanie wpłaconej przez niego sumy, czy też o jakiś inny dokument. Na odwrotnej stronie są zapiski pana rządcy. Skany pochodzą z zasobu "Listy różnych osób do dyrektora kancelarii majątków Dzieduszyckich we Lwowie. 1862-1892."
Tak, że jeśli uda ci się znaleźć jakieś informacje na temat browaru, podeślij je proszę na https://www.olejow.pl/contact.php
Strona jest naprawdę skarbnicą wiedzy o tamtych terenach, i warto ją wzbogacić.Last edited by Buhu; 14-03-2022, 01:51.Comment
-
The abbreviation PFa - Protokołowana Firma, stands for Protocols Company. I gave the wrong source - this information comes from ,, Skorowidz przemysłowo-handlowy Królestwa Galicyi 1913".
https://academica.edu.pl/reading/rea...&uid=110054951
.. The Galician Address Book of addresses of manufacturers, mining enterprises, artists, merchants, etc. having their establishments in Galicia - 1896 " - reports, in turn, that in the 19th century the brewery was called Count Dzieduszycki's brewery.
Galicyjska księga adresowan obejmyjąca adresy fabrykantow, przedsiebiorstw gorniczych, artystow, kupcow i t. p. posiadajacych swe zakłady w Galicyi - 1896
As far as Majer himself is concerned, he also belonged to a company that leased mills in Międzygórze (Markopol county) and in Ratyszyce, Wertetka and Załoźce (Brody county).
Skorowidz przemysłowo-handlowy Królestwa Galicyi - 1906
Księga adresowa przemysłu galicyjskiego - 1901
Skrót PFa oznaczna Protokołowana Firma. Podałem złe źródło - informacja ta pochodzi z wydanego w 1912 roku ,, Skorowidz przemysłowo-handlowy Królestwa Galicyi 1913 "
,, Galicyjska księga adresowana obejmyjąca adresy fabrykantow, przedsiebiorstw gorniczych, artystow, kupcow i t. p. posiadajacych swe zakłady w Galicyi - 1896 " - donosi na z kolei, że w XIX wieku browar wystepował pod nazwą browar hrebiego Dzieduszyckiego.
Co zaś się tyczy samego Majera, to należał on również do społki która dzierżawiła młyny w Międzygórzu ( powiat Markopol ), oraz w Ratyszycach, Wertetce i w Załoźcach ( powiat Brody )Last edited by Buhu; 15-03-2022, 10:27.Comment
-
Can you please share a link to the newspaper "Jüdische Korrespondenz" where you said that Majer Teichholz is mentioned as a donor to a Jewish school in Vienna in 1917?
Actually I am a descendant of this Majer Teichholz so it is very exciting to see his handwriting and have all this information! Thanks a lot!
-
-
Hello Buhu
I found this picture of the Zaliztsi Castle on the website Olejow na Podolu, and I noticed in three chimneys on the roof of the right wing of the castle. Could these chimneys have been built as part of the brewery system?
Comment
-
Nie mam pojęcie
Bez planu zamku z lokalizacją browaru, lub szczegółowego opisu w których pomieszczeniach się znajdował- można tylko gdybać. Wysyłam ci link na stronę z dokładniejszymi zdjęciami , oraz link do forum na którym umieszczono plany warowni - mogą ci się przydać.
https://polona.pl/search/?filters=ke...sTextContent:0
Znalazłem również stronę ukraińską z opisem zamku i browaru - gdy należał jeszcze do hrabiego Dzieduszyckiego. Przetłumaczyłem sobie w translatorze ten piwny fragment - brzmi on mniej więcej tak:
,,.... Bez „szlachetnego piwa” nie byłoby historii
W XVIII wieku zamek zachował cechy rezydencji szlacheckiej. Jednak wygląd i charakter zamku zmieniły się radykalnie. Zamienił się w centrum rzemieślnicze. Nowy właściciel zamku, słynny szlachcic Wołodymyr Dzieduszycki, założył fabrykę sukna i wyposażył zamek Załozecki w browar.
Rodzina Dzieduszyckich wywodziła się od rosyjskich bojarów Diduszychowa. Według legendy genealogicznej wywodzili się od księcia Wasyla Romanowicza, brata króla Danyła I. Wołodymyr Dziduszycki był znanym etnologiem, zoologiem i archeologiem. Był założycielem Muzeum Przyrodniczego we Lwowie, członkiem korespondentem Akademii Nauk w Krakowie. Był jednym z przywódców „Katedry Rosyjskiej”.
Podobno znanym miłośnikiem piwa był Dziduszycki, który przywiózł do Zalizce różne receptury pieniącego się napoju. Dlatego jest rzeczą naturalną, że browar Załozecki był wówczas jednym z najsłynniejszych w Galicji i Podolu....."
Brak jakichkolwiek odnośników czy źródeł skąd pochodzi ta informacja, wysyłam raczej jako ciekawostkę.
https://teren.in.ua/news/zalozetskyj...ny_232884.htmlLast edited by Buhu; 20-09-2022, 13:56.Comment
-
-
I have no idea
Without a plan of the castle with the location of the brewery, or a detailed description of which rooms it was located - you can only guess. I am sending you a link to the page with more detailed photos, and a link to the forum where the plans for the stronghold are placed - they may be useful to you.
I also found a Ukrainian page with a description of the castle and the brewery - when it belonged to Count Dzieduszycki. I translated this beer fragment in a translator - it goes something like this:,
,,.... Without "noble beer" there would be no history
In the 18th century, the castle retained the features of a noble residence. However, the appearance and character of the castle changed radically. Turned into a craft center. The new owner of the castle, the famous nobleman Volodymyr Dzieduszycki, founded a cloth factory and equipped the Załozecki castle with a brewery.
The Dzieduszycki family descended from the Russian boyars of Diduszychów. According to a genealogical legend, they descended from Prince Vasyl Romanowicz, brother of King Danyl I. Volodymyr Dziduszycki was a famous ethnologist, zoologist and archaeologist. He was the founder of the Natural History Museum in Lviv, and a correspondent member of the Academy of Sciences in Krakow. He was one of the leaders of the "Russian Cathedral".
Apparently a well-known beer lover was Dziduszycki, who brought various recipes of a foaming drink to Zalizka. Therefore, it is natural that the Załozecki brewery was then one of the most famous in Galicia and Podolia ..... "
Lack of any references or sources where this information comes from, I am sending it rather as a curiosity.
https://teren.in.ua/news/zalozetskyj...ny_232884.htmlComment
-
You have a hard and tedious job ahead of you. Information on the production of beer - in the form of export inventories or taxes paid - may be in the national archives. In this particular case, they may be in 3 countries: Poland, Ukraine and Austria. Look for local branch addresses and email us for help. Also, try to establish contact with some fan of local history from Tarnopol - maybe he will direct you to some source information about the castle. In those years, information about breweries was published in the magazine "Przegląd Piwowarski" - in Polish digital libraries they should be available in digital form. You can also write a message to an institution from the city of Załoźce - a library, a commune office - maybe they will direct you to the right familiar person with the subject of the castle. Also look for a beer forum in Ukrainian - maybe someone knows the subject of the brewery more. Good luck with your search
-
Wysyłam parę linków, które mogą ci pomóc w poszukiwaniach:
Polska strona, która pomaga w wyszukiwaniu osoba zamieszkałych na dawnych kresach wschodnich:
Regionalne Muzeum Historyczne w Tarnopolu:
Muzeum Krajoznawcze w Załoźcach
Profil na Facebooku Pana Wasyla Ilchyshyna - dyrektora wspomnianego wyżwj muzeum i archeologa. Napisz do niego, wydaję się gościem mocno obeznanym z lokalną historią.
Ukraińskie forum odkrywców:
Ukraińskie forum genealogiczne:
Oraz adresy instytucja państwowych:
Ukraina:
Centralne Historyczne Archiwum Ukrainy we Lwowie
79000, pl. Soborna 3a, Lviv, Ukraina
tel. +380 032 235-40-63; 235-56-57
E-mail: archives2000@gmail.com
tsdial.archives.gov.ua
Państwowe Archiwum w Tarnopolu
46001 vul. Sahajdacznoho 14, Ternopil, Ukraina
tel. +380 352 52-26-18
dato@ukrpost.ua
te.archives.gov.ua
Polska:
Archiwum Państwowe w Przemyślu
37-700 Przemyśl, ul. Lelewela 4
tel. centr. (016) 670-35-38,
archiwum@przemysl.ap.gov.pl
Last edited by Buhu; 29-09-2022, 11:38.Comment
Comment