Tweet
Moje też brudno-mętne. Odczucia smakowe to w zasadzie kompilacja spostrzeżeń moich przedpiszców: piekąca goryczka (ale tylko przy pierwszych łykach), wyraźna, ale nie wyrywająca z kapci wędzonka, pod koniec picia wychodzą nuty karmelowe, do tego kwaskowość, trochę zbyt mocna. Ogólnie smakowało mi, bo lubię wędzonki, ale wolałbym, że było bardziej zbalansowane.
-
-
Ocena z ARTomatu
Kolor: Bursztynowe, lekko mętne. [4]
Piana: Ładna, drobna, opada do grubej obrączki i ozdabia ścianki kielicha. [4.5]
Zapach: Wędzonka na słabym poziomie. Głównie słodkie, słodowe, zapach syropu cukrowego, trochę likierowe. [3]
Smak: Treściwe. Smak wędzonki na poziomie efektu placebo. Słodkawe, karmelowe. Goryczka średnia, dosyć dobrze kontruje początkową słodkość. [3]
Wysycenie: Średnio nagazowane. [4]
Opakowanie: Jak reszta z serii piw uwarzonych z udziałem piwowarów domowych. Nie jest brzydkie, podany komplet informacji. [4]
Uwagi: To piwo wzbudza u mnie mieszane uczucia. Przede wszystkim za słabe są nuty dymne. Z drugiej strony, mimo iż nie lubię wszelkich koźlaków, dobrze się piło.
Moja ocena: [3.3]Comment
-
Ocena z ARTomatu
Kolor: Bardzo ładny rubin, klarowne. [5]
Piana: Dość stabilna, ale nie brudzi zbytnio szkła. [4.5]
Zapach: Śliwka suszona, delikatna wędzonka, kiełbasy brak (nie wiem czy to źle, bo nachalnych wędzonek nie lubię). [4.5]
Smak: Dobry kożlak, mocna podbudowa słodowa, lekkie nuty karmelowe i ciut zbyt wyraźna goryczka. [4.5]
Wysycenie: W porządku, chociaż lać musiałem na raty. [4]
Opakowanie: Klasyka Olbrachta. [5]
Uwagi: Zachomikowane przez koleżankę, sporo po terminie narzuconym przez browar. Chyba warto było czekać, kiełbasy bym nie wypił
Moja ocena: [4.525]Comment
Comment