Pinta, Belgian Pale Ale

[Prusak]

PIwo z serii Classics.
E: 12 Blg
A: 5, 0% obj.
Kolorek jak na belga niepokojąco jasny.
Piana niezbyt obfita, opaadająca do obrączki szybciutko, zostawia nieregularne ślady na szkle.
W zapachu w porządku, nuty chmielowo-kolendrowo-gożdzikowe.
Z kontry: "możesz liczyć na umiearkowaną goryczkę, owocowe nuty i korzenne, fenolowe wątki".
Goryczka ciut więcej niż umiarkowana, owocowe nuty dość słabe, wyrażne nartomiast elementy przyprawowo-fenolowe.
Troszeczkę brakuje mi takiego owocowo-słodowego zaokrąglenia charakterystycznego dla stylu, które bardziej równoważyłoby lekko "żrące" nuty.
Ale generalnie w porządku.

[darekd]

Chmiele - Iunga i Lubelski

Aromat - belgijskie drożdże, są owoce, jest korzenność
Piana - u mnie wysoka, trwały drobny kożuszek
Barwa - zamglone jasne złoto, - taki bardziej Belgian blond ale
Wysycenie - średnie, musujące
Smak - korzenność wyraźniejsza, potem kwaskowe owoce, jest trochę goryczkowego chmielu, który wraz z tą korzennością daje trochę szorstkości ("żrące" nuty jak pisał Prusak) na finiszu lekko zalegające
Treściwość - pełne piwo

Sesyjny belg, moim zdaniem udany, sympatyczny.

Jak nie lubię polskich chmieli w dolnych fermentacjach, to uważam że w belgijskich stylach się sprawdzają. I to piwo jest dla mnie tego przykładem, dobrze podkreślają przyprawowy/korzenny charakter piwa.