Volfas Engelman, IPA

[GSE]

Informacje z puszki
gatunek: Indian Pale Ale
seria: Pasaulio Skoniai (Smaki Świata)
goryczka: 38 EBC/EBU
sucha masa (sausosios medžiagos/OG): 14,4° Plato
kolor: 27 EBC
słody: pilsen, carared
chmiele: equinox, chinook, cascade, magnum
alkohol: 6,0%
pojemność: 568 ml (1 pinta)
dostępność: saikingos pasiūlos (umiarkowana podaż, limitowana edycja) - w internecie tłumaczą, że na światowym rynku jest niedobór i duże zapotrzebowanie na niektóre z 4 użytych chmieli

Moja ocena tego jest taka
kolor: ciemnozłoty, opalizujący
piana: gruboziarnista, szybko opada, ciapkowaty lacing
wysycenie: za duże, szczypie w język
zapach: kwiatowe mydliny, nieprzyjemny
smak: dziwny, jak kwiatowy szampon wyciśnięty z gąbki, niby sypnęli sporo chmielu, ale goryczka też nietypowa, bo bardzo intensywna i krótka, ściągająca. do końca picia odpycha ta nietypowa kwiatowość - z tego co pamiętam, podobna była w Ciechanie AIPA

warka: 22.06.16-17.06.17

[GSE]

kolejne nierówne litewskie piwo.. dzisiaj piłem warkę z 13 lipca 2016 (również z rocznym czasem przydatności) i było naprawdę świetne. jakby mi ktoś powiedział, że to NEPA to bym przytaknął: mętne, pomarańczowe (niestety sporo paprochów z chmielu pływało), w zapachu wspaniale owocowe (głównie skórki limonek), w smaku również sok wieloowocowy (pomelo, później ananas), lekka żywica i odrobina miodu (ale trudno powiedzieć czy już utlenienie, czy jeszcze słodowość). wyprodukowane dokładnie 10 miesięcy temu, a smakuje jak całkiem świeże - wpływ puszki i przechowywania w niskiej temperaturze? ocena 4/5 nie byłaby przesadzona

[Brodzislaw]

Litewski browar z Kaunas dostarczył do naszego już i tak nieszczęśliwego kraju partię puszek w rozmiarze pinta z dodatkiem w postaci opakowania zawleczy złocistą folią.
Kolor bursztynowy, lekko zamglony. Piana obfita z drobnych i średnich pęcherzyków, pozostawiła ślad na szkle.
Delikatny aromat, najpierw cytrusowo-ziołowy a następnie miodowo-biszkoptowy. W smaku również słodko. Baza zbożowa z karmelkiem, kontrowana jest goryczką, podbijaną wysokim wysyceniem i minimalnie wyczuwalnym alkoholem. Z wad wyczuwalne jest żelazo.
Jak dla mnie zbyt dużo tej słodyczy i za mało chmielu. Januszom może przypaść do gustu.

[Pinio74]

Piwo pomyłka. Za słodkie, za mdłe. Nawet Januszom nie przypadnie do gustu, chyba że Grażynom...

[sibarh]

Faktycznie słaba IPA.
Foto:

[e-prezes]

Nie wiem na ile jest to ta sama recepturaco kiedyś, ale ja tam nie czuję jakichś wyraźnych wad. Jest to koncernowa IPA, ale dużo lepsza niż nasze (Żywiec, Książęce). Za 6,5 zł za pintę (sic!) to najlepszy wybór od czasu Beereclaz z Kaufy. Zresztą Atak Chmielu Pinty też pozostawia wiele do życzenia po latach obecności różnej maści przedstawicieli tego gatunku na rynku.

Wcale nie słodkie, wyraziste, choć trzeba pamiętać, że Volfas ma własny mikrobrowar i tam testuje receptury nowych piw.

[Javox]

No to piwo może zdziwić konsumenta

Piana - puchata potem pełna warstewka.
Lacing - trochę było.
Barwa - zamglony bursztyn pomarańczowy.
Gaz - nie za dużo.
Aromat - igliwie.
Smak - słodkawe, owocowość jasna, igliwie, trochę mydlane, trochę goryczki.

Trochę dziwne ale wypić się da.... niestety werdykt "leśna kostka do kibla"

Graficznie jak u Sibarha w 2018.

[e-prezes]

Muszę się z tą opinią nie zgodzić. Piwo jest jak najbardziej poprawne, a biorąc pod uwagę mnogość Ipek wypitych z kraftów uważam, że jest owszem stonowana, prosta (niewyszukana), ale za to przystępna. Kiblowe akcenty mnie nie były dostępne, możem nie godzien.

[e-prezes]

Ja dalej je lubię. To jest stara IPA (taka z początków rewo), ale jako koncernowy przedstawiciel gatunku jest po prostu OK.