Kuchenny Poligon, Druga twarz, piwo płaskurkowe

[tfur]

a zatem pszeniczniak. chyba jasny, choć kolor ma dość ciemny. taki półprzejrzysty kompot świąteczny. drobnoziarnista piana szybko uciekła. to także skutek delikatnego wysycenia, które jednak pozwala w pełni docenić smak. a w nim, jak i w zapachu odnajduję, nuty suszonych owoców, gruszek i moreli, jak sobie wyobrażam. do tego bardzo dojrzały banan i jakby ciut razowego chleba. na języku kolejno pojawia się ciut słodyczy, chwilowa kwaskowość i echo goryczki. smaki dopełniają się i równoważą, czyniąc obcowanie z tym napojem prawdziwą przyjemnością.
dziękuję bratu, który od ust sobie odjął, i polecam - tym, którym się nadarzy...

[muzealnik]

Dzięki za ocenę.
Bardzo się cieszę, że piwo ma jakiś wyraz.
To jedna z prób użycia słodów i zbóż prymitywnych odmian pszenicy (orkiszu, płaskurki).
Zapraszam do porówania z orkiszowym, które według mnie jest lepsze.
Dzięki za ocenę.

[dezetka]

właśnie trwa degustacja, na trzy osoby, jedna w tzw "temacie" oraz dwie mniej doświadczone w spożyciu, różnice zdań dotyczą tylko zapachu, warka datowana na 26.07.10,
moim (autora zdaniem) lekko kwaskowy zapach przed pierwszym łykiem, później ciekawe zapachy i posmaki ciemnych owoców, zdaniem jednej z uczestniczek testu, zapach bardzo zrównoważony ze smakiem, drugiej wypowiedzi odnośnie zapachu jako kulturalny młody człowiek przytaczać nie będę, aczkolwiek kontrastuje ona mocno z opinią o smaku, przy ostatnim łyku muszę dodać, że owszem jednak coś z tym zapachem nie jest do końca jak należy, aczkolwiek napój bardzo miły, dziękujemy