Tweet
Zapach drożdżowo-cytrusowy z korzeniami, słodem i odrobiną wina w głębi. Na początku intensywny, z czasem delikatnieje, aż wreszcie ostro przyprawowy. W sumie ostro-słodki z akcentem na ostro.
Kolor nad osadem bursztynowy, klarowny. Po wlaniu osadu miodowo-pomarańczowy, mętny oczywiście.
Piana w kolorze jasnego ecru w ciemniejsze łatki z osadu, któremu nie udało się przedrzeć. Ergo, gęsta. Średnio trwała ale zostawia bardzo widowiskowe krążki firanek. Gaz niewielki i taki tu pasuje.
Smak jednoznacznie wytrawny. Goryczka i ostrość przypraw (korzenie, zioła) i chmielu z odrobiną cytrusów i białego kwaskowego wina w tle, intensyfikująca się jeszcze w posmaku (już bez cytrusów i kwasku).
"Dans le style des plus célèbres abbayes belges." Tak stoi o tym piwie na stronie browaru Du Tregor. Czy to znaczy, że piwo ma być w stylu belgijskich klasztornych? Jeśli tak, to moim zdaniem jest to nietypowy klasztorniak, ze względu na deficyt wątków słodko-winnych. Ale podobne belgijskie klasztorniaki też degustowałem. I przydałoby się jeszcze, bo dobry był.
Kolor nad osadem bursztynowy, klarowny. Po wlaniu osadu miodowo-pomarańczowy, mętny oczywiście.
Piana w kolorze jasnego ecru w ciemniejsze łatki z osadu, któremu nie udało się przedrzeć. Ergo, gęsta. Średnio trwała ale zostawia bardzo widowiskowe krążki firanek. Gaz niewielki i taki tu pasuje.
Smak jednoznacznie wytrawny. Goryczka i ostrość przypraw (korzenie, zioła) i chmielu z odrobiną cytrusów i białego kwaskowego wina w tle, intensyfikująca się jeszcze w posmaku (już bez cytrusów i kwasku).
"Dans le style des plus célèbres abbayes belges." Tak stoi o tym piwie na stronie browaru Du Tregor. Czy to znaczy, że piwo ma być w stylu belgijskich klasztornych? Jeśli tak, to moim zdaniem jest to nietypowy klasztorniak, ze względu na deficyt wątków słodko-winnych. Ale podobne belgijskie klasztorniaki też degustowałem. I przydałoby się jeszcze, bo dobry był.
Comment