Vilkmerges, Vyśniu Kriek

[Kazimierz_W]

Kolejne pięknie opakowane, smakowite piwo z Vilkmerges. Butelka półkwartowa, alk 5%.
80% piwa, 15% wiśnie, reszta to syrop glukozowo-fruktozowy.
Piwo bardzo smaczne o pięknym wiśniowym kolorze, wiśniowym aromacie i wiśniowym smaku (trochę landrynkowym). Idealne na lato, orzeźwiające. Jak jeszcze kiedyś znajdę, to kupię.

[GSE]

Butelka o bardzo ciekawym wyglądzie i pojemności (0,41l), gorzej z zawartością..
W składzie m.in. substancja aromatyzująca, konserwant (sorbinian potasu) i barwniki (karmin, karmel amoniakalny). Zawartość suchej masy [ausosios medžiagos]: 16,1%. Chmielone na goryczkę [kartieji apyniai], zapewne Magnumem.

Kolor: ciemnoróżowy, klarowny;
Zapach: słodki jak syrop wiśniowy, ale z tych tańszych z plastikowej butelki;
Piana: drobnoziarnista o średniej grubości, opada bardzo szybko, pozostawiając koronkowy lacing, który znika podczas picia piwa i nie pozostawia nawet obrączki;
Wysycenie: bardzo odpowiednie, wysokie, podkreśla smak;
Smak: słodki, landrynkowy, ale też nieco kwaskowaty, dominują słodkie czereśnie; nie wiem czy stało obok belgijskiego krieka; browar może miał jakiś pomysł, ale wykonanie bardzo słabe - picie utrudnia mdlący, ulepkowaty posmak syropu i nuty kwasku cytrynowego (z proszku).
Piwo nieco lepsze od Meister Vyšnių Kriek z Volfasa Engelmana, ale też nie polecam - chyba że na jeden raz, dla kapselka. Piłem partię 11.04 19.08.16

[GSE]

okazało się, że w piwnicy mam jeszcze jedną butelkę, więc się nadała na grilla znajomym (nawet tym trochę wkręconym w krafty) smakowo podeszło - porównywali do nalewki wiśniowej lub winka owocowego, więc z polskimi shandy/radlerami trudno to piwo utożsamiać. z pewnością na świeżym powietrzu odpowiednio schłodzone smakuje znacznie lepiej niż podczas wczutej degustacji w domu niemniej jednak smacznej kwaskowatej wisience towarzyszy nieprzyjemna ulepkowatość (to już moje odczucie)