Stralsunder, Störtebeker Pilsener

[sibarh]

Butelka 0,5 litra, alkohol 4,9 %, eks. 11,6%, kapsel firmowy browaru ( z żaglowcem)
Kolor - jasnozłocisty, słomkowy, klarowny
Piana - drobna, wysoka, średniotrwała
Zapach - słodowy z wyraźnym chmielowym
Wysycenie - okey
Smak - wyraźny słodowy, lekko słodkie, mocny chmiel, średnia goryczka
Poprawne piwo, spożyte przy 30 stopniowym upale. Dobrze gasi pragnienie.

W moim "zbiorze" piw zagr. nr 1135 ( 706 opisane na forum ) 606 - nowe na forum (moje)

[sibarh]

Piwo:

[Pancernik]

Najpierw nieco dla poszerzenia horyzontów : linia piw "Störtebeker" nazwę swą wzięła od legendarnego pirata, Klausa Störtebekera, który bodajże w XIV wieku był takim "bałtyckim Janosikiem".
Dowodził tzw. równodzielącymi, co może uzasadniać slogan "Das Bier der Gerechten" (piwo sprawiedliwych). Jego karierę zakończył katowski topór na hamburskim rynku na początku XV wieku .
Störtebeker Pilsener ma 4,9% i 11,3 Blg.
Jasnozłoty świetlisty kolor, tak świetlisty, że powodujący złudzenie zielonkawych refleksów. Ładna, biała, trzeszcząca piana. Osadza się na szkle.
Pachnie tak, jak oczekiwałem od hanzeatyckiego pilsa - chmielem! W smaku jest łagodne, mam wrażenie, że słód lekko dominuje nad goryczką. Bardzo mi to odpowiada.
Nagazowanie dość duże, stosowne do gatunku.
Opakowanie - szaleństwo dla piwosza-marynisty - granatowe tło, złote obwódki, na olejnym land(see)schafcie fregata (?) pod pełnymi żaglami na tle pogodnego nieba (istotny szczegół!). Kapsel z tąże fregatą (wszystko widać na fotce).

[zgroza]

Tym razem kapsel z promocyjnej serii z 12 latarniami morskimi Störtebekera. Mnie się trafiła Bremerhaven. Parametry bez zmian.
Piana biała, fajna, koronka.
Gaz w porządków.
W kolorze zielonkawych refleksów nie stwierdzono. Po prostu złociście ciemnożółty, klasyka.
W zapachu rzeczywiście północnoniemiecko chmiel.
Smak może mniej intensywny niż u Jevera czy Lübzera, ale zdecydowanie bardziej aromatyczna ta goryczka. I nadal północnoniemiecka.
B. dobry pilsik.

[Hrustgurd]

Kolor: jasno zolty
Zapach: slodowy, z ledwo widocznymi kwiatkami
Piana: wielki babelki, ktore szybko opadli
Smak: slodowy z goryczka w koncu. Oto i wszystko.

[karol1000]

Piwo kupione o dziwo w Penny Markecie w Berlinie w firmowym sześciopaku

kolor: jasne złoto
piana: ładna drobno pęcherzykowa, średnio wysoka
zapach: chmielowo-piwniczny
gaz: ok
smak: delikatny słód a dalej gorzka piwniczna chmielowa goryczka która jest głównym smakiem tego piwa, na koniec już trochę nudna i mdłe

[GaryFisher]

Kolor: złoto [5]

Piana: średnioziarnista, dziurawiejąc redukuje się powoli osiadając krzaczkami na szkle [4]

Zapach: wyraźny, chmielowy z solidną słodową podstawą, zyskuje w miarę ogrzewania na treściwości [4.5]

Smak: jak w zapachu, mocno nachmielony, porządna baza słodowa i smaczki mączno chlebowe po przełknięciu, do tego prawdziwa, mocna, chmielowa goryczka, którą coraz ciężej znaleźć w jakimkolwiek piwie, a którą uwielbiam (na browar.bizie dowiedziałem się, że jest mnóstwo tzw. piwoszy, dla których mocna goryczka w pilsie to coś nie na miejscu); bardzo dobry, pełny ale i orzeźwiający pils, po ogrzaniu robi się słodkawy [5]

Nasycenie: chyba wszystkie Stoertebekery są mocno nagazowane, mi to jak najbardziej odpowiada, bąbelki ładnie pracują [5]

Opakowanie: Z całej palety ten wariant kolorystyczny mi najbardziej pasuje; kapsel z serii z latarniami morskimi [tym razem Roter Sand (Aussenweser) z 1885r. (tj. Bremerhaven, dzisiaj był odcinek Galileo nt. budowy terminalu dla kontenerowców i właśnie się zastanawiałem gdzie to jest no i po kapslu dotarłem do celu)]; Zakupione w zmiksowanym 6-paku do spólki z: Roggen-Weizen, Schwarzbier, Hanse-Porter, 1402
i Bernstain Weizen (niestety stłukł się w drodze z Niemiec, ale jednego miałem okazję wypić jeszcze przed powrotem) [5]

Uwagi: to już trzeci Stoertebeker, który staje na podium (może na najwyższym stopniu) w moim prywatny rankingu w
swojej kategorii
Zakupione w: Penny
Degustowane: 14.06.2011 ok. godz. 22.00
Data ważności: 18.07.2011
Soundtrack: "The Dark Side of the Moon" by Pink Floyd

[GaryFisher]

Nowa wersja:

[Gringo]

Nowa seria etykiet z tego browaru. Jak dla mnie, jedne najpiękniejszych jakie było dane mi oglądać. Z bliska widać że są celowo postarzone.

[Gabryel]

Etykieta ładna, ale peronowe zdjęcie genialne.
Poważnie, to zdjęcie bardzo mi się podoba.

[wpadzio]

Barwa złocista, pełna. Klarowna.
Piana bardzo pokaźna podczas nalewania. Zrobił się nawet elegancki grzybek na powierzchni. Sama piana mięsista, drobnoteksturowa, z dużym parciem na szkło. W sumie rzekłbym, że wzorcowa.
Zapach poczułem natychmiast po otwarciu piwa. Przyjemny umiarkowany aromat słodów ze sporą dawką kwiatowych nut od chmielu.
W smaku na początku sprawia wrażenie nieco przytłumionego, lekko rozmytego. Po chwili dochodzi do głosu okrągła, aczkolwiek nieściągająca goryczka, która rozchodzi się na podniebieniu w posmaku. W tle chlebowa słodowość i jakieś jakby nieco perfumowane klimaty. Te ostatnie nie wydały mi się zbyt naturalne. Finisz nazbyt delikatny i niezobowiązujący. Smak, w porównaniu z pozostałymi parametrami przyznam mnie rozczarował.
Nagazowanie jest zbyt niskie.
Opakowanie jak na zdjęciu Gringo. Według mnie jedno z ładniejszych, które miałem okazję trzymać w dłoni. Oryginalnie dobrany marynistyczny temat, efekt postarzenia, klimat przygody z lekkim dreszczykiem. Zdecydowanie wyłamuje się z dość przewidywalnych piwnych klimatów. Cała seria oparta co prawda na jednym rysunku, jednak w zależności od rodzaju piwa przystrojona odpowiednimi kolorami, co naprawdę podkreśla wrażenie indywidualności każdej z etykiet. Kapsel firmowy, aczkolwiek też w różnych barwach. Krawatce również nie można odmówić oryginalności.
Parametry bez zmian.

Podsumowując, to świetnie podane piwo, które swoją estetyką zachęca i do zakupu i już po nalaniu do konsumpcji. Posiada przepiękną pianę, przyjemny aromat i... i już. Smak to spore zaskoczenie in minus. Piwo dość mdłe, bez gazu i wyrazu. Szkoda. Biorąc pod uwagę całość zasługuje jednak na 7 w skali 1-10.

[darekd]

Chmiele- Select, Perle, Tradition, Opal

Aromat - słodowo-chmielowy z owocowo-kwiatowym odcieniem
Piana - bardzo wysoka, jak w pszenicy, trwała, zostaje na szkle
Barwa - umiarkowanie jasne złoto
Wysycenie - średnie, lekko podszczypuje
Smak - dość pełna słodowa podstawa, ma się wrażenie że lekko owocowa, ale to może być efekt chmielenia, goryczka średnia, chmiel nadaje słodko-kwaskowych tonów owocowych, finisz nie za długi. Całość ma taki dość dziwni kwaskowy efekt owocowy. Efekt chyba zamierzony, bo na kontrze wspominają o morelach
Treściwość - pełne

Piwo bez problemu do wypicia, ale chyba przekombinowali z tymi chmielami. Nie ma trawiasto-ziołowej silnej goryczki często typowej dla pilsów z północnych i wschodnich Niemiec. Jest bardziej oryginalnie, ale generalnie efekt moim zdaniem niezbyt ciekawy, przynajmniej na tle innych piw z tego browaru.

[leona]

Mnie to piwo kompletnie rozczarowało, chyba głównie z powodu podniesionego powyżej przez Darka, braku mocnej ziołowej goryczki.

[darekd]

Störtebeker- obecna nazwa browaru!

Nowy wizerunek. Obecnie fajne, dobrze się piło.

[AaLeX]

Piwo rozczarowuje. Jest jednym z droższych, niby klasa premium, cena 1,12 Euro za butelkę. Barwa złota, piana obfita, lacing duży. Zapach słodowo-chmielowy. Rozczarowuje smak. Pustka. Delikatne nuty słodowe i minimalistyczna goryczka. Po pilsnerze klasy premium spodziewałem się znacznie wyraźniejszej goryczki. Piwa tańsze oferują znacznie więcej. Ładne opakowanie, to trzeba przyznać, ale nic poza tym.