MJP, VII, P'strong

[JAckson]

Otworzyłem wreszcie to piwko bo już dość długo stało w piwnicy.
Spodziewałem się ciemnego, mocnego piwa ale takiej czerni to jeszcze nie widziałem. Zero przepuszczalności światła . Smoła w szklance Piwo wydaje się gęste i treściwe. Piany niestety praktycznie brak - po nalaniu pojawia się nalot i utrzymuję się przez chwilę. Nagazowania nie da się zauważyć przez tą czerń ale w ustach czuć delikatną ruchliwość drobnych pęcherzyków. Zapach dość słodki ale przyjemny (trochę mało chmielowy). Smak słodkawy i mocny ze słabym palonym dodatkiem na koniec. Piwo przypomina raczej portera bałtyckiego niż stouta moim zdaniem.
Ogólnie dobre, treściwe, zimowe piwo ale spokojnie mogłoby jeszcze poleżakować.
Dzięki Maciek

[jerzy]

Wydaje mi się, że nosi ono nazwę: "asfaltowe", całkowicie zasłużenie. Takiej czerni to ja jeszcze nigdy w życiu nie widziałem, tylko czarna dziura może się równać. Nawet światło silnej latarki nie ma najmniejszych szans się przebić.
Piana pokaźna, drobnoziarnista, ciemna - w pierwszej chwili przy nalewaniu nie widać gdzie kończy się piwo, a zaczyna piana. Nie utrzymuje się do końca picia - ale to piwo sączy się bardzo powoli.
Zapach bardzo intensywny palonego słodu.
W smaku silna goryczka pochodząca od ekstraktu barwiącego, później pojawia się słodycz, a na końcu, dopiero chwilę po przełknięciu czuć delikatnie chmiel. (Delikatnie porównując do poprzednich smaków.) Gęste, bogate w smaki, ale chyba na szczęście nie uderza do głowy (przynajmniej ja jeszcze nie czuję).

Nie wiem co mnie podkusiło, by otworzyć to piwo w upalny wieczór. To jest napój na długie zimowe wieczory. Ale od dawna ciągle mnie nęciło i nie wytrzymałem...